Download the full version of the textbook now at textbookfull.

com

Programming with Python for Social Scientists

1st Edition Phillip Brooker

https://textbookfull.com/product/programming-with-
python-for-social-scientists-1st-edition-phillip-
brooker/

Explore and download more textbook at https://textbookfull.com

 Recommended digital products (PDF, EPUB, MOBI) that
you can download immediately if you are interested.

Make Your Own Python Text Adventure: A Guide to Learning

Programming 1st Edition Phillip Johnson

https://textbookfull.com/product/make-your-own-python-text-adventure-
a-guide-to-learning-programming-1st-edition-phillip-johnson/

textbookfull.com

Prototyping Python Dashboards for Scientists and

Engineers: Build and Deploy a Complete Dashboard with
Python 1st Edition Houlahan
https://textbookfull.com/product/prototyping-python-dashboards-for-
scientists-and-engineers-build-and-deploy-a-complete-dashboard-with-
python-1st-edition-houlahan/
textbookfull.com

Programming with MicroPython Embedded Programming with

Microcontrollers and Python 1st Edition Nicholas H.
Tollervey
https://textbookfull.com/product/programming-with-micropython-
embedded-programming-with-microcontrollers-and-python-1st-edition-
nicholas-h-tollervey/
textbookfull.com

How to Thrive at Architecture School A Student Guide 1st

Edition Neil Spiller

https://textbookfull.com/product/how-to-thrive-at-architecture-school-
a-student-guide-1st-edition-neil-spiller/

textbookfull.com
The performance of European business in the twentieth
century 1st Edition Cassis

https://textbookfull.com/product/the-performance-of-european-business-
in-the-twentieth-century-1st-edition-cassis/

textbookfull.com

Abnormal psychology Butcher

https://textbookfull.com/product/abnormal-psychology-butcher/

textbookfull.com

Progress in Advanced Computing and Intelligent

Engineering: Proceedings of ICACIE 2019, Volume 2 Chhabi
Rani Panigrahi
https://textbookfull.com/product/progress-in-advanced-computing-and-
intelligent-engineering-proceedings-of-icacie-2019-volume-2-chhabi-
rani-panigrahi/
textbookfull.com

The Physical Exam: An Innovative Approach in the Age of

Imaging 1st Edition Raymond E. Phillips (Auth.)

https://textbookfull.com/product/the-physical-exam-an-innovative-
approach-in-the-age-of-imaging-1st-edition-raymond-e-phillips-auth/

textbookfull.com

Option Trading Tactics Course Book 1st Edition Velez

Oliver L

https://textbookfull.com/product/option-trading-tactics-course-
book-1st-edition-velez-oliver-l/

textbookfull.com
Sustainable Biofuels Development in India 1st Edition Anuj
K. Chandel

https://textbookfull.com/product/sustainable-biofuels-development-in-
india-1st-edition-anuj-k-chandel/

textbookfull.com
Programming with Python for social scientists

2
3
Programming with Python for social scientists
Phillip D. Brooker

Los Angeles
London
New Delhi
Singapore
Washington DC
Melbourne

4
SAGE Publications Ltd
1 Oliver’s Yard
55 City Road
London EC1Y 1SP
SAGE Publications Inc.
2455 Teller Road
Thousand Oaks, California 91320
SAGE Publications India Pvt Ltd
B 1/I 1 Mohan Cooperative Industrial Area
Mathura Road
New Delhi 110 044
SAGE Publications Asia-Pacific Pte Ltd
3 Church Street
#10-04 Samsung Hub
Singapore 049483
© Phillip Brooker 2020
First published 2020
Apart from any fair dealing for the purposes of research or private study,
or criticism or review, as permitted under the Copyright, Designs and
Patents Act, 1988, this publication may be reproduced, stored or
transmitted in any form, or by any means, only with the prior permission
in writing of the publishers, or in the case of reprographic reproduction, in
accordance with the terms of licences issued by the Copyright Licensing
Agency. Enquiries concerning reproduction outside those terms should be
sent to the publishers.
Library of Congress Control Number: 2019944187
British Library Cataloguing in Publication data
A catalogue record for this book is available from the British Library
ISBN 978-1-5264-3171-4
ISBN 978-1-5264-3172-1 (pbk)
Editor: Jai Seaman
Editorial assistant: Lauren Jacobs
Assistant editor, digital: Sunita Patel
Production editor: Ian Antcliff
Copyeditor: Richard Leigh
Proofreader: Neville Hankins
Indexer: Elizabeth Ball
Marketing manager: Susheel Gokarakonda

5
Cover design: Shaun Mercier
Typeset by: C&M Digitals (P) Ltd, Chennai, India
Printed in the UK
At SAGE we take sustainability seriously. Most of our products are printed
in the UK using responsibly sourced papers and boards. When we print
overseas we ensure sustainable papers are used as measured by the PREPS
grading system. We undertake an annual audit to monitor our
sustainability.

6
Contents
1. About the Author
2. Preface
3. Acknowledgements
4. Your Online Resources
5. PART ONE UNDERSTANDING PROGRAMMING
1. 0 Introduction
2. 1 What Is Programming? And What Could it Mean for Social
Science Research?
3. 2 Programming-as-Social-Science (Critical Coding)
6. PART TWO BASIC PYTHON GRAMMAR, SYNTAX AND
CONCEPTS
1. 3 Setting Up to Start Coding
2. 4 Core Concepts/Objects
3. 5 Structuring Objects
4. 6 Building Better Code with (Slightly) More Complex
Concepts/Objects
5. 7 Building New Objects with Classes
6. 8 Useful Extra Concepts/Practices
7. PART THREE WORKING WITH PYTHON
1. 9 Designing Research That Features Programming
2. 10 Working with Text Files
3. 11 Data Collection: Using Social Media APIs
4. 12 Data Decoding/Encoding in Popular Formats (CSV, JSON
and XML)
5. 13 Data Collection: Web Scraping
6. 14 Visualising Data
8. PART FOUR PROGRAMMING-AS-SOCIAL-SCIENCE
1. 15 Conclusion: Using Your Programming-as-Social-Science
Mindset
9. References
10. Index

7
Extended Contents
1. About the Author
2. Preface
3. Acknowledgements
4. Your Online Resources
5. PART ONE UNDERSTANDING PROGRAMMING
1. 0 Introduction
1. Who Is This Book for? Why This Book?
2. Why Python? Why Python 3?
3. “Grilled Cheese Programming”: A Methodology, A
Manifesto
4. Aims, Scope, Outcomes and Overview of the Book
2. 1 What Is Programming? And What Could it Mean for Social
Science Research?
1. Defining Our Terms
2. The Research Process as a Socio-technical Assemblage
3. Working Interdisciplinarily
4. Thinking in Script/Developmental Workflows
3. 2 Programming-as-Social-Science (Critical Coding)
1. Coding Social Injustice and Justice into the World
2. Ethical Considerations of Programming as Social Science
3. What Can/Should We Do with Python?
4. Summary of Part One
6. PART TWO BASIC PYTHON GRAMMAR, SYNTAX AND
CONCEPTS
1. 3 Setting Up to Start Coding
1. Getting Started with Python
2. Commenting
2. 4 Core Concepts/Objects
1. Variables
2. Mathematical Operations and Comparison/Equality
3. Flow Control (and Whitespace)
3. 5 Structuring Objects
1. Lists and List Methods
2. Tuples and Tuple Methods
3. Dictionaries and Dictionary Methods
4. Strings and String Methods
4. 6 Building Better Code with (Slightly) More Complex
Concepts/Objects
1. Functions

8
 2. Loops and List Comprehension
5. 7 Building New Objects with Classes
1. Classes
6. 8 Useful Extra Concepts/Practices
1. Installing Modules
2. Importing Modules
3. Timing Your Code
4. Creating Script Interfaces with Inputs
5. Commenting and Documenting Code Effectively
6. Summary of Part Two
7. PART THREE WORKING WITH PYTHON
1. 9 Designing Research That Features Programming
1. Design as a Social Scientific Activity
2. Practicalities
2. 10 Working with Text Files
1. Show Me the Code!
2. Some Possible Applications/Projects
3. 11 Data Collection: Using Social Media APIs
1. Getting Your Authentication Credentials
2. Show Me the Code!
3. Some Possible Applications/Projects
4. 12 Data Decoding/Encoding in Popular Formats (CSV, JSON
and XML)
1. Show Me the Code! Reading from the Web
2. Show Me the Code! CSV Data
3. Show Me the Code! JSON Data
4. Show Me the Code! XML Data
5. Some Possible Applications/Projects
5. 13 Data Collection: Web Scraping
1. Show Me the Code! Doing Detective Work in HTML
2. Show Me the Code! Web Scraping with BeautifulSoup
3. Some Possible Applications/Projects
6. 14 Visualising Data
1. Show Me the Code! Pandas
2. Show Me the Code! Matplotlib
3. Some Possible Applications/Projects
4. Summary of Part Three
8. PART FOUR PROGRAMMING-AS-SOCIAL-SCIENCE
1. 15 Conclusion: Using Your Programming-as-Social-Science
Mindset

9
 1. A Few Final Points
2. Reflecting on What We’re Doing When We’re Doing
Programming-as-Social-Science
9. References
10. Index

10
Visit https://textbookfull.com
now to explore a rich
collection of eBooks, textbook
and enjoy exciting offers!
About the Authors
Phillip Brooker
is a Lecturer in Sociology at the University of Liverpool, with
interdisciplinary research interests in and around ethnomethodology
and conversation analysis, science and technology studies, Computer-
Supported Cooperative Work, and human–computer interaction. On
the platform of a record of research in the emerging field of digital
methods and social media analytics (having contributed to the
development of a Twitter data collection and visual analysis package
called Chorus (http://www.chorusanalytics.co.uk)), his current
research interests lie in exploring the potential for computer
programming to feature in core social science research methods
training. He also convenes the Programming-as-Social-Science
(PaSS) network (http://www.jiscmail.ac.uk/PaSS).

11
Preface
In 2002, I enrolled at a college near my home town and, like every student
enrolling that year, I was brought into the dean’s office for a brief
discussion of my A/S- and A-level choices: sociology, history, English
literature and music. I was very much looking forward to studying all four
of them. The dean’s first comment to me was to say that he was concerned
by my choice to hone in exclusively on the arts and humanities – looking
over my GCSE transcripts, he noted that I’d done fairly well in things like
science and IT, and advised me that if I didn’t pick up at least one course
in science or computing at college, I’d never have the chance to study
anything like that again. Not at university, not in a graduate job, not in a
career, not ever. Even though this little 5-minute interaction took place
half a lifetime ago, I vividly remember being shaken by the prospect of
having a whole swathe of options closed down for ever. That kind of thing
is a lot for a 16-year-old to have to deal with, especially within the scope
of a 5-minute appointment. As I sat there in the dean’s office, my brain
couldn’t handle a quick but comprehensive reconsideration of what I
wanted to do with the rest of my life, so I stuck with my choices and
walked out of the dean’s office having enrolled to study sociology, history,
English literature and music. However, trepidation and worry had replaced
my earlier excitement.
Since getting those A-levels (and enjoying the courses!) and going on to
university to study sociology at various levels I have, rather unexpectedly,
ended up doing research across a variety of fields including science and
technology studies, the sociology and philosophy of scientific knowledge
and research, human–computer interaction, and Computer-Supported
Cooperative Work. Some of my more recent work has been in social
media analytics – a relatively new area of social science based on
exploring collections of user-generated data from places like Twitter or
Instagram – and specifically around the development of innovative digital
methods which social scientists can use to study those topics. All of this
has culminated in my having to teach myself Python, as a tool that is now
integral to my research and which helps me get a handle on the digital data
I need to work with.
So, on a daily basis, throughout my university studies and my academic
career, I have found myself doing things that the college dean told me I
couldn’t possibly ever do. The reason I’m writing this potted history of
myself is not for any kind of self-aggrandisement (though admittedly it’s
pretty satisfying to stick two fingers up at the college dean who very

12
nearly convinced me not to study the things I was passionate about
learning). Infinitely more important than that is that I demonstrate that
computer programming is not outside of the scope of what you, as a social
scientist, can learn, if you find a need to do so. As a student and
practitioner of the social sciences, you’re already a smart, engaged, critical
thinker – if you weren’t, you wouldn’t be interested in social science! –
and this book is about complementing those existing skills with Python
programming as a new tool that will help you extend your reach into new
topics and new forms of social research. In that sense, the key goals of this
book are not just to teach you the mechanics of how to write out Python
code, but to show you how you might apply your existing social scientific
skills to thinking about the role of programming and software in research
and in society generally.
I also want to acknowledge the enormous debt my own learning of Python
– in fact, my learning of all that I know in the social sciences – owes to the
sociologically affiliated field of ethnomethodology. As a discipline which
is premised on understanding how social life operates from the perspective
of those living it, ethnomethodology has enabled me to dive right into the
things that have interested me, including how scientists use computer
programming to do their work, how people collaboratively use computer
software across various different activities, how to help build software
tools that address the needs of Digital Social Science researchers, how to
understand the ways in which people interact with and through the internet
and social media as part of their daily lives, and more. Moreover,
ethnomethodology has encouraged (and in fact required) me to engage
directly with the things that the people being studied do when they are
using computer technologies as part of their activities – to get first-hand
experience of how they do these things by learning to do them myself. In
short, ethnomethodology is how I learned to do programming. And as a
result, this idea of learning and doing Python ethnomethodologically is the
core pedagogical device of this book too. In the hopes of aping David
Sudnow, the ethnomethodologist whose studies of learning to play jazz
piano resulted in the acclaimed Sudnow Method of jazz piano tuition, my
ethnomethodologically grounded studies of computer usage and
programming feed directly into this attempt to transmit those knowledges
and skills to others. It is on these grounds that I wholeheartedly encourage
readers to seek out ethnomethodological literature, to attend courses,
seminars and conferences on it, to speak to their lecturers about it, and to
use it as a background to their own social scientific endeavours.
Phillip Brooker

13
Acknowledgements
My original acknowledgements section overran into about three pages
which, though unfortunately too unwieldy, is indicative of how lucky and
privileged I am to have had the benefit of support from so many people
throughout the process of researching and writing this book. Though it’s
sadly not possible to reproduce a full list of names here (and though the
acknowledgments that follow barely scratch the surface of what is
deserved), my sincerest thanks go out to the following:
The various scholars affiliated with Manchester’s ethnomethodology
research community, all of whom have contributed immeasurably to
the thinking that underpins this book (and indeed all of my work).
All of the social media analytics/human–computer interaction people
I have worked for and with as a postdoc across Brunel, Bath and
Newcastle/Northumbria Universities. I would hope that the influence
you have had on this book is patently obvious; it is certainly very
much appreciated.
My colleagues in Liverpool’s Department of Sociology, Social Policy
and Criminology; I couldn’t wish for a better or more supportive
group of people to work with. Aside from everything else (and there
is lots for me to be thankful for here!), you’ve all been so incredibly
polite as I bore you to death about coding and bots and Raspberry Pi
computers and so on, which is no mean feat.
The editorial team and various other staff at SAGE who I have been
involved with over the last few years – your input, guidance and
advice have always been invaluable and very much appreciated.
Finally, I’d like to directly thank Wes Sharrock (for reasons that will
be obvious to anyone who is lucky enough to know Wes), and
Michelle, Noah and The Little Pea (for being Michelle, Noah and The
Little Pea).

14
Your Online Resources

To further your learning, this book is supported by the following online

resources:
Python code files for in-text exercises
Additional exercises
Directory of Python libraries
A reading guide to help you get the most out of this book.

Visit https://study.sagepub.com/brooker

15
Part one Understanding programming

16
Part One contents
Chapter 0: Introduction 3
Chapter 1: What is Programming? And What Could it Mean for
Social Science Research? 19
Chapter 2: Programming-as-Social-Science (Critical Coding) 37

17
Part One objectives
To set out the scope of this book in terms of what you can expect to
learn from reading it (and, of course, doing the exercises!).
To define some key terms and concepts we will be using as we go
forward.
To begin to think about “Programming-as-Social-Science” as a
unique approach to understanding the world which integrates
(unsurprisingly) Python programming techniques with the work of
social science.

Welcome to the book! Part One intends to get everybody on the same page
and kick us off by outlining all of the core stuff of computer programming,
and why we might be interested in learning how to program as social
scientists. We’ll be asking and answering questions going right back to “so
what is computer programming anyway?”, as well as figuring out ways of
looking at and using programming that are helpful and valuable to us as
social scientists. This is going to form the background to the later chapters
where we’re learning about how to read and write Python computer code –
the things we cover here aim to give context to what you’re learning later.
So, while Part One doesn’t directly deal with the mechanics of how the
Python programming language works, it is still really useful in terms of
keeping our focus not just on the idea of programming as an instrumental
means-to-an-end type of deal, but thinking about programming in such a
way that it can be leveraged for social scientific purposes.
Let’s get to it!

18
0 Introduction
Who Is This Book for? Why This Book? 6
The design of the book 7
Why not digital-methods-for-social-science literature? 8
Why not existing computer-programming-for-beginners
literature? 9
Why Python? Why Python 3? 10
What can Python do? 11
What can Python 3 do? 12
“Grilled Cheese Programming”: A Methodology, A Manifesto 13
Social science requirements for programming 14
Aims, Scope, Outcomes and Overview of the Book 15
Aims and objectives 15
Scope 15
Learning outcomes 16
Overview 16

19
 Chapter objectives
To outline what computer programming is, and why a social scientist
might be interested in learning how to do it.
To state the position of this book among other available instructional
literature on both computer programming and digital methods.
To establish a basis for a specifically social scientific approach to
programming – “Grilled Cheese Programming” – which is sensitive
to our needs and requirements.

Both “social science” and “computer programming” are slippery terms that
cover a lot of diverse topics and research practices. This makes it difficult
to pin a date on when either can be said to have started. But by any
measure, both have been around for a long time. Arguably, modern social
science emerged out of the Enlightenment period in Europe in the mid-
seventeenth century, with figures such as Thomas Hobbes and John Locke
producing work on philosophy, morality and politics that went on to
inform the more explicitly proto-sociological developments of eighteenth-
and nineteenth-century thinkers like Adam Smith, Henri de Saint-Simon
and Auguste Comte. Perhaps surprisingly, given how we might think of
computers being a relatively recent technological development, it’s
generally agreed that the computer program can be dated as far back as
1843, with Ada Lovelace’s creation of the first algorithm which formalised
a set of instructions for computing a sequence of “Bernoulli numbers” to
be carried out via Charles Babbage’s (then designed but unbuilt)
“Analytical Engine”.
But despite the fact that both social science and computer programming
are long-standing enterprises, it’s only far more recently that academics
have begun to explore how the two might be combined. Social science –
especially those areas of it that focus on topics where collaboration is
inevitable, such as human–computer interaction and Computer-Supported
Cooperative Work – has already produced more than a few studies of the
work of programming (see the further reading section below). In these
studies, the focus has been on the social aspects of how programmers
manage their working together: how the work of programming gets done
by programmers. However, doing a study of computer programming is not
quite the same as using computer programming to do a social scientific
study – why is it that we’re only now starting to think about what
computer programming might offer as a tool and skill for social scientists?
Further reading

20
Visit https://textbookfull.com
now to explore a rich
collection of eBooks, textbook
and enjoy exciting offers!
 Social Studies of Programming
Graham Button and Wes Sharrock’s mid-1990s works in the field of
Computer-Supported Cooperative Work are great examples of the
kinds of interest and approach a social science researcher might bring
to studying programming as an activity:
Button, G. and Sharrock, W. (1994) Occasioned practices in the work
of software engineers. In M. Jirotka and J. Goguen (eds),
Requirements Engineering: Social and Technical Issues. London:
Academic Press, pp. 217–240.
Button, G. and Sharrock, W. (1995) The mundane work of writing
and reading computer programs. In P. Ten Have and G. Psathas (eds),
Situated Order: Studies in the Social Organisation of Talk and
Embodied Activities (Studies in Ethnomethodology and Conversation
Analysis No. 3). Washington, DC: University Press of America, pp.
231–258.
The shift is largely motivated by the fact that digital data and the internet
as a site of everyday social interaction have significantly changed the
playing field of the social sciences. Within this emerging field of “Digital
Social Science”, both the topics and methods associated with social
science research have become increasingly computer-oriented. As people
interested in studying social life, we can’t ignore that a lot of what people
get up to in everyday society is organised around and through the use of
things like computers, the internet, search engines, entertainment-
streaming services, social media, smartphone apps, and so on. This is
hugely important across the whole of social science; as Housley et al. note,
focusing on the digital world offers social science the potential not only to
extend its reach into new forms of sociality, but also to deepen our
understanding of existing forms: “these technologies and their allied data
have the potential to ‘digitally-remaster’ classic questions about social
organization, social change and the derivation of identity from collective
life” (2014: 4). Moreover, if we want to find out about any of these things
as social scientists, we will inevitably have to draw on a variety of digital
tools and methods to do so. Even ethnography, a method more typically
associated with the physical presence of a researcher within a participant’s
setting, is not exempt from these effects; as Hallett and Barber (2014: 308)
note, ethnographic researchers “need to reconceptualize what counts as a
field site … studying a group of people in their ‘natural habitat’ now
[often] includes their ‘online habitat’”. So, engaging with computational
and digital tools and data has already become integral to what social

21
scientists do. This book seeks to extend that thinking and demonstrate
(among other things) that learning how to program can significantly
enhance how social scientists can think about their studies, and especially
those premised on the collection and analysis of digital data.
Definitions
Digital Social Science/Computational Social
Science
To say there is a single field called “Digital Social Science” is a bit
misleading – in reality, this term is so broad as to cover lots of
different, constantly shifting forms of philosophical orientations,
disciplinary commitments, research approaches, topics and methods.
So I’ll use the term “Digital Social Science” in an intentionally very
loose way which doesn’t make any kind of futile attempt to unify all
of these things, but which still serves as a shorthand for any kind of
research that somehow involves using digital tools and methods
(whatever those may be) to explore digital topics (whatever those
may be!).
However, just because you might see the term used elsewhere, it is
worth noting that there does already exist a specific area of inquiry
called “Computational Social Science” which seeks to take a
scientifically systematic approach to the application of tools like
programming to social science problems and questions (cf. González-
Bailón, 2013; Lazer et al., 2009; Nelson, 2017). However, the
approach I’m presenting here (programming as social science)
slightly diverges from the scientifically systematic orientation of
Computational Social Science for reasons explained in Chapter 2, so
for practical purposes and ease of reference, this body of work will
fall under the term “Digital Social Science” throughout.
However, the point of this book is not (just) to provide social scientists
with an introduction to the mechanics of the Python programming
language – such introductions are already available across lots of books
and websites (though few are tailored to the specific needs of social
scientists as this book is). Nor is it to suggest that social scientists need to
adopt programming as a way of “formalising”, “mathematising” and/or
“automating” their work, as if such things were even possible – see
Section 1.2 for fuller details of the issues surrounding these ideas. Indeed,
arguments against scientism (i.e. the idea that our work should operate
more like the natural sciences of physics and chemistry) and the
bureaucratisation of social science (i.e. the transformation of our work into

22
a purely technical non-interpretive “number-crunching” exercise) have
been a defining characteristic of influential thinking about the role and
purpose of social science, from Wittgenstein (2009 [1953]) and C. Wright
Mills (2000 [1959]) to Button et al. (1995) and Savage and Burrows
(2007). The strength of the social sciences has always been in their
resistance to scientism and bureaucratisation, and in this sense, this book
emphatically does not approach programming as a way of “upskilling”
social science or reifying computer science/scientists as a gold standard to
strive towards. We are already very skilled at what we do, and no amount
of computing power or speed could possibly compete with our human
capacity for critical thinking, for methodological reflexivity, for generating
critiques and counter-narratives, for motivating social change and
activism, and so on.
Rather, the point of this book is to show how the work of programming
can fit into and enhance the skillsets and knowledges we already have, and
in doing so bring about a uniquely social scientific approach to
programming as a research method (we’ll go on to call this
“Programming-as-Social-Science”, or PaSS for short) that we can leverage
to do the work we want to do, in ways that we want to do it. The remainder
of this book can be read as an elucidation of this central theme.

23
0.1 Who Is This Book for? Why This Book?
There are short answers to the above questions. Who is this book for? It’s
probably no surprise that the intended audience of a book called
Programming with Python for Social Scientists is social scientists who
want to learn to program. In Python. And why this book? That can be
boiled down to the following statements:
1. Social science digital methods resources don’t typically cover
programming. This makes it difficult to think about the practical
aspects of doing Digital Social Science work, and it limits our
capacity to be reflexive about our methods and methodologies when
we use software tools developed by others.
2. Python programming resources, on the other hand, don’t speak to the
requirements of social science, and this makes it difficult to see how
the general-purpose/abstract knowledge and skills transmitted through
those resources can fit into the work we are trying to do.
3. The value of this book is that it handles both social science and
computer programming simultaneously – it demonstrates Python as a
social science research toolkit and walks through some examples of
those tools in use in social-science-relevant tasks, but also shows you
how to think about programming as a research method more widely.

It is, however, worth exploring a slightly longer answer to each of those

questions, one that goes into who those people are who are social
scientists in need of programming skills, and what they will get from this
book that they can’t get anywhere else. The following sections will go into
more detail about the kinds of work and thinking that programming can
facilitate (and, by the same token, what kind of person would be interested
in learning how to do those things). But for now, suffice to say that this
book is for those people – students and researchers in the social sciences –
looking to build skills with digital data and methods, in relation to both
quantitative and qualitative research. The chapter headings of Part Three
indicate the kinds of thing that “building skills with digital data and
methods” constitutes; for instance, there are chapters on working with text
files (i.e. data stored in .txt format), chapters on drawing data through
social media platforms via Application Programming Interfaces (APIs),
chapters on web scraping, chapters on visualising data, and so on. Of
course, these are not the only things you can do with Python as a social
scientist; rather, these tasks are explored in this book as a way of
demonstrating a small number of Python applications relevant to (Digital)
Social Science that as a collection loosely follow a crude “grab data, work

24
with data, look at data” narrative. However, I want to be really clear that
the overarching aim of this book is not to delimit the scope of Python by
suggesting its potential can be exhausted across one volume; Python is an
open-ended and evolving toolkit, which makes the possibilities for its
application and usage endless. In outlining the very basics of just a few
potential applications, the aim is to engender a “programming mindset”
(see Chapter 15) in readers, which can then be applied to their own
programming activities whatever they may be. The materials provided in
this book will form the foundations for these activities, but the most
interesting stuff will happen when you take your “programming mindset”
forward into your own projects.
The design of the book
The materials covered in this book are designed for a range of skills,
abilities and career stages from advanced (year 3-ish) undergraduates
looking to learn techniques for research-oriented assessments, right
through to professional researchers seeking to develop methodologies and
methods that will help them dig into Digital Social Science more deeply.
The book as a whole is designed and structured in a modular way such that
although it unfolds in a linear fashion (with chapters building from
introductory content on programming in general, to more specific outlines
of Python techniques, to applications of those techniques in research-
relevant contexts), each chapter also provides useful reference material to
which readers may wish to return at various points in their programming
activities. Readers with absolutely no familiarity with programming will
be able to work from basic concepts (e.g. Chapters 1–4, which establish
the foundational ideas of what programming can offer social science and
provide reference material on key Python concepts) and thereby build
towards the more advanced skills and techniques outlined in later chapters.
Readers who may already have more grounding in programming (or who
have previously been through this book!) can dip into individual chapters
to address specific skills and techniques they may wish to develop (e.g.
Chapters 5–12, which are about substantive topics with a direct Digital
Social Science research relevance), using earlier chapters as reference
material to refresh their memories where required.
So that’s who this book has been designed for – Digital Social Science
practitioners (from undergrad to professional) whose work might be
enhanced by a better understanding of programming in terms of not only
how to write and work with Python, but also how to think about
programming and software as part of the research process and part of
society generally. But a question remains: why this book in particular?

25
Random documents with unrelated
content Scribd suggests to you:
 Uit het huwelijk van VII. 108. Wilhelm Mertens met Elisabeth
Fahrenberg sproten 2 kinderen:
VIII. 134. Elisabeth Mertens geboren te Krefeld 26 April 1897.
VIII. 135. Friedrich Wilhelm Mertens geboren te Krefeld 10
Maart 1908.
Mgr. Casper. Joan. Hub. FRANSSEN.
 Uit den echt van V. 34. Jacobus Godefridus Franssen met
Joanna Margaretha Peeters waren 3 kinderen:
VI. 136. Caspar Joannes Hubertus Franssen geboren te Tegelen
23 Januari 1826. Het eerste onderwijs genoot hij in zijn
geboorteplaats, daarna aan het College te Venlo, destijds onder
leiding van den ijverigen en geleerden directeur Heuvels. Zijne
studiën zette hij te Rolduc voort, besteedde tevens zijne vrije uren
aan het geven van teekenonderwijs aan de leerlingen die daar het
lager onderwijs genoten; onderwijzen was toen reeds zijn lusten zijn
leven.
Na de klassen der philosophie te hebben afgemaakt, ging hij
naar het Groot Seminarie te Roermond, om zich voor het priesterlijke
ambt voor te bereiden. In 1851 den 8. December werd hij door mgr.
Paredis tot priester gewijd, die hem in hetzelfde jaar tot professor
aan het Bisschoppelijk College te Roermond benoemde, welke plaats
hij als diaken reeds waargenomen had. Met ijver en talent was hij er
als professor tot 1855 werkzaam.
Toen werden missionarissen gevraagd voor Oost-Indië. De
verdienstvolle leeraar voelde zich geroepen, om in de verre
gewesten zijn veelzijdige kennis tot heil van den Javaan te besteden.
Den 17. September 1855 begaf hij zich aan boord van het schip
„Herman” waarmede ook 6 religieuzen vertrokken, van welke eene
onderweg stierf. Zijn eerste standplaats was Soerabaja, waar hij als
onderpastoor, later als pastoor met zeer veel vrucht werkte. Hierna
was hij nog op ʼt fort Willem I op Amboina en op het eiland Flores,
waar hij den Radsja en de heele vorstelijke familie doopte. Vooral
heeft hij zich in Indië verdienstelijk gemaakt door de verspreide
katholieken in parochiën te vereenigen, alwaar hij ook de zieken,
zelfs de melaatschen, ondersteunde, troostte en verbond.
Op Timor, in de stad Koepang, stichtte hij veel nut door de hulp
van den toenmaligen stads-commandant baron de Bounam de
Ryckholt. Niet lang echter mocht hij hier verblijven, eene leverziekte
maakte het gebiedend naar Europa terug te keeren. Den 22.
December 1863 scheepte hij zich te Batavia in en landde alhier den
18. April 1864.
 Den 19. Februari 1866 vertrok hij andermaal naar Batavia om er
als pastoor werkzaam te zijn, doch moest wegens zijn oude kwaal
nog in hetzelfde jaar repatrieeren en kwam den 24. Februari 1867 in
het vaderland terug.
De gedwongen rust hier te lande strekte hem tot last, waarom
mgr. Paredis hem als pastoor te Ittervoort in 1869 benoemde. Toen
in 1872 te Grathem, Thorn en Ittervoort de zoo gevreesde typhus
heerschte, was het pastoor Franssen die zich onderscheidde en alle
gevaren trotseerde, de lijdenden bijstond, evenals hij in Indië had
gedaan.
In 1869 benoemde paus Pius IX hem tot eere-kamerheer, als
bewijs zijner tevredenheid over het werken en priesterlijk streven
van den pastoor.
Van 1879 tot 1885 was hij als rector in het klooster St. Elisabeth
te Heythuysen met veel vrucht arbeidend.
In de drie laatste jaren zijns levens was hij rector van ʼt klooster
der Ursulienen te Grubbenvorst, waar hij den 7. Mei 1888 om 4 uur
nm. overleed. Wat hij in dat tijdsverloop heeft gewrocht kunnen
alleen zij beseffen, die hem van den vroegen morgen tot den laten
avond arbeidzaam zagen. Tot kort voor zijnen dood, dien hij voelde
naderen, gunde hij zich geene rust. Hij was een groot vereerder van
den H. Franciscus en lid der Orde van den Derden Regel.
Zijn ijver om de kinderen tot de eerste H. Communie voor te
bereiden kende geene palen, ofschoon hij toen reeds voelde dat de
dood nabij was. Tot hen richtte hij op den 1. Mei deze woorden:
„Bidt niet dat de Heer zijnen dienaar behoude, maar dat Hij hem
weldra tot zich neme”. Zaterdag den 5. Mei deed hij nog al zijne
gewone bezigheden. Den volgenden Maandag besteeg hij nog het
altaar om het heilig misoffer op te dragen, doch vreezende dat zijne
krachten hem mochten begeven, ontdeed hij zich van het priesterlijk
gewaad, en begaf zich naar zijne kamer, vervolgens naar den tuin.
Allen die hem omringden sprak hij van zijn naderend einde. Den
dood zag hij onverschrokken onder de oogen. Tegen 3 uur liet hij
den e. h. kapelaan ontbieden, om hem de hh. sacramenten toe te
dienen, die hij zittende in een stoel ontving.
Na allen die hem omgaven, en vooral de weenenden te hebben
getroost, vroeg hij allen om vergiffenis, en nam daarna een hartelijk
afscheid. Na aan de omstanders verzocht te hebben het „credo” te
bidden, waren zijn laatste woorden: „Mijn God, ik dank U, ik wil
sterven in het geloof, dat ik anderen onderwezen heb”.
Zacht en onverschrokken gaf hij zijne schoone ziel aan God; wij
hopen en vertrouwen, dat Zijn dienaar het loon geniete voor het
vele goede hierop aarde gedurende zooveel jaren gesticht.
Den 11. Mei had de plechtige lijkdienst in de kerk van het
klooster te Grubbenvorst plaats, bijgewoond door talrijke vrienden,
zoo geestelijke als wereldlijke.
De lijkdienst werd gehouden door den z. e. h. deken Geenen,
van Horst, geassisteerd door den h. e. h. professor en kanunnik
Russel, van Roermond, den z. e. h. pastoor Bovens, van Beugen, en
den w. e. h. Gitmans kapelaan te Blerick.
Na den lijkdienst besteeg de z. e. h. Notermans, pastoor te
Venray, den kansel om de lijkrede uit te spreken. Als tekst koos de
redenaar: Rom. 1. 17.
In korte maar juist gekozen trekken en diepgevoelde taal, die op
al de aanwezigen indruk maakte, welke zich door snikken en tranen
lucht gaf, schetste hij den vruchtbaren en langen werkkring van den
vereeuwigde, hoe hij er steeds naar streefde om zijne veelzijdige
talenten, al zijn gaven van hart en geest dienstig te maken voor het
éene doel: „priester zijn”. En daarom was hij dan ook een priester
naar Gods hart, een priester onovertroffen in den ijver voor Gods
eer.
In treffende woorden gaf hij weer, wat de kinderen en vooral de
zusters in den ontslapene verliezen. Met recht mochten zij uitroepen:
„De blijdschap is uit ons hart geweken, onze vreugdezangen zijn in
geween veranderd, want onze kroon is ons van het hoofd gevallen”.
Na van mgr. Franssen nog geschetst te hebben wat hij steeds was
als gids, als geestelijke vader, als vriend, als priester, als
zielverzorger, als weldoener voor den hulpbehoevende, riep hij hem
vaarwel toe en sloot met de troostvolle woorden: „dat zij, die
anderen onderwezen hebben, zullen schitteren als sterren aan het
firmament”.
Hierop volgde de droeve gang naar den godsakker, waar het
stoffelijk overschot van den diepbetreurde aan den voet van ʼt kruis,
en onder het lommer van een treuresch, aan den schoot der aarde
werd toevertrouwd, om met dat van zoo veel maagden die daar
rusten, den dag der opstanding te verbeiden.
Zijn wensch is vervuld. Hier toch wilde hij rusten. Bewaarheid
zal worden wat een der kleinen hem hij zijn laatste naamfeest zeide:
„Dankestränen werden wir Dir an deinem bemoosten Grabeshügel
noch weihen, wenn dein reiner Engelgeist schon in höhere Sphären
aufgenommen ist”.
Het beeld van dat waarlijk krachtvol kunstenaarshoofd met zijn
dicht zilverwit haar en frissche gelaatskleur, die helderstralende
oogen en dien vriendelijken glimlach om de lippen, zullen zoo
spoedig niet uit het geheugen worden gewischt van zijne vele
vereerders. Bij allen die hem gekend hebben zal hij in dankbare
herinnering blijven door zijn stichtend voorbeeld bij zijn afsterven
gegeven. Zijn dood toch was die van een christenheld. („Memoriam”
bij de familie berustende.)
VI. 137. Joannes Jozef Hubertus Franssen geboren te Tegelen
10 Februari 1828, en huwde te Haelen den 17. Juli 1865 met Joanna
Verheggen geboren aldaar 11 Juli 1833. Hij overleed te Buggenum
24 Mei 1893.
VI. 138. Jozef Hubertus Franssen geboren te Tegelen 4
Augustus 1831, huwde te Belfeld den 6. Juli 1857 met Anna
Catharina Beelen geboren aldaar 8 Augustus 1833. Hij stierf 2
December 1888 en zijne echtgenoote 8 April 1912, beiden te
Tegelen.

Uit het huwelijk van VI. 137. Joannes Jozef Hubertus Franssen
met Joanna Verheggen sproten 5 kinderen:
 VII. 139. Joanna Franssen geboren te Buggenum 13 April 1866.
VII. 140. Petrus Franssen geboren te Buggenum 9 November
1867.
VII. 141. Jacobus Franssen geboren te Buggenum 7 September
1870, en huwde te Kessel 25 Mei 1909 met Mathilda Maria Christina
van Lier geboren te Kessel 29 Mei 1876.
VII. 142. Cornelia Franssen geboren te Buggenum 21 Augustus
1872.
VII. 143. Helena Franssen geboren te Buggenum 23 November
1875.

Uit het huwelijk van VII. 141. Jacobus Franssen met Mathilda
Maria Christina van Lier volgden 2 kinderen:
VIII. 144. Richardus Maria Wilhelmus Joannes Franssen geboren
te Haelen 4 Mei 1910.
VIII. 145. Maria Elisabeth Joanna Hubertina Franssen geboren
te Haelen 10 Juli 1911.

Uit het huwelijk van VI. 138. Jozef Hubertus Franssen met Anna
Catharina Beelen kwamen 3 kinderen:
VII. 146. Caspar Joannes Hubertus Franssen geboren te Tegelen
14 Mei 1860, architect te Roermond, alwaar hij huwde 17 Mei 1892
met Leonie Elisa Guillaume geboren te Bouillon, België, 27 Januari
1863. Hij is een kundig architect, waarvan de vele bestaande
kerkgebouwen en gestichten bewijs geven. In 1897 behaalde hij op
de tentoonstelling te Brussel den eersten prijs voor zijn plan der
Nederlandsche geloftekerk van den h. Antonius van Padua te Blerick.
VII. 147. Lucia Agnes Franssen geboren te Tegelen 18 Januari
1859, huwde aldaar 26 September 1882 met Leonardus Franciscus
Jacobus Coppes geboren te Broeckhuysenvorst 25 Maart 1857, groot
industrieel, zeer werkzaam steen- en pannenfabrikant te Venlo en
Brüggen, Rhld.
 VII. 148. Henrietta Joanna Maria Franssen geboren te Tegelen
30 Augustus 1868, huwde aldaar 20 September 1898 met Carl
Wilhelm von Bergh, koopman te Venlo, geboren te Lobberich 12 Juni
1873, zoon van Hermann Wilhelm von Bergh en Maria Receveur. (Zie
stamboom Van den Berg, later Von Bergh.)

Uit het huwelijk van VII. 146. Caspar Joannes Hubertus

Franssen met Leonie Elisa Guillaume werden 6 kinderen geboren:
VIII. 149. Jozef Gustaaf Constant Franssen geboren te
Roermond 15 April 1893.
VIII. 150. Anna Catharina Maria Hubertina Franssen geboren te
Roermond 2 December 1894.
VIII. 151. Elisabeth Jozefina Franssen geboren te Roermond 31
October 1897.
VIII. 152. Caspar Joannes Hubertus Franssen geboren te
Roermond 6 Augustus 1900.
VIII. 153. Maximiliaan Henricus Hubertus Franssen geboren te
Roermond 28 Maart 1903.
VIII. 154. Leonardus Martinus Hubertus Franssen geboren te
Roermond 14 September 1905.

Uit het huwelijk van VII. 147. Lucia Agnes Franssen met
Leonardus Franciscus Jacobus Coppes zijn 9 kinderen.
VIII. 155. Herman Jozef Maria Hubertus Coppes geboren te
Venlo 14 Augustus 1883.
VIII. 156. Jozefina Catharina Hubertina Coppes geboren te
Venlo 21 Juli 1885, overleden aldaar 22 Juli 1885.
VIII. 157. Jozefina Maria Hubertina Coppes geboren te Venlo 21
December 1886.
VIII. 158. Adolphus Hubertus Jozef Coppes geboren te Venlo 3
Juli 1889.
 VIII. 159. Maximiliaan Hubertus Coppes geboren te Venlo 12
Juni 1892.
VIII. 160. Anna Maria Coppes geboren te Venlo 22 Augustus
1894.
VIII. 161. Leonardus Coppes geboren te Venlo 15 Juli 1896.
VIII. 162. Robertus Coppes geboren te Venlo 15 Augustus 1898.
VIII. 163. Maria Elisabeth Coppes geboren te Venlo 18 Maart
1901.

Uit het huwelijk van VII. 148. Henrietta Johanna Maria Franssen
met Carl Wilhelm von Bergh sproten 5 kinderen:
VIII. 164. Catharina Wilhelmina Maria von Bergh geboren te
Venlo 16 December 1899.
VIII. 165. Cornelis Caspar Willem von Bergh geboren te Venlo
13 December 1900.
VIII. 166. Maria Carolina Jozefina von Bergh geboren te Venlo
25 December 1902.
VIII. 167. Anna Gerardina Elisabeth von Bergh geboren te Venlo
27 Februari 1904.
VIII. 168. Jozef Hubertus Emil von Bergh geboren te Venlo 28
Mei 1908.

III. 23. Stam van Henricus Franssen.

Uit het huwelijk van Henricus Franssen met Anna Margaretha
Schaepkens volgden 8 kinderen:
IV. 169. Agatha Franssen geboren te Steyl 14 September 1729.
(Doopgetuigen waren Willem Franssen en Eva Cüsters.) Zij overleed
aldaar op jeugdigen leeftijd.
IV. 170. Godefridus Franssen geboren te Steyl 3 October 1730.
(Doopgetuigen waren Jacobus Canoy voor Arnoldus Cüsters en
Agatha van Stockum.)
 Hij studeerde voor priester en werd den 24. April 1756 door de
beheerders van een familie-beneficie in de kerk van Borren (Born) bij
Brüggen, Rijnprovincie, gesticht, tot rector dezer stichting benoemd,
na het overleggen van een stamboom, opgemaakt den 26. Juni
1574, waaruit bleek dat zijne moeder Anna Margaretha Schöpges
afstamde van Joannes Gielen, schepen van Brüggen, en Maria,
welke laatsten als naaste verwanten, erfgenamen en opvolgers des
stichters genoemd worden. De benoeming als rector werd door den
provisor der kerk den 11. Juni 1756 ingestemd en drie dagen later
verleenden de schepenen van Brüggen er hunne goedkeuring aan.
Wanneer hij gewijd werd is niet bekend. Den 8. Augustus 1759,
om 9 uur des morgens en om 3 uur des namiddags, verdedigde hij,
in het Bisschoppelijk Seminarie te Roermond, om den graad van
doctor of laureaat te verkrijgen, eenige stellingen uit de gewijde
geschiedenis in eene openbare vergadering, voorgezeten door den
hoog eerw. professor Fr. Vincentius Herffs, enz.
Eerw. Heer. Dr. Godefridus FRANSSEN.
 Genoemd beneficium werd gesticht door Mathias In gen Raedt
en Christina zijne huisvrouw, die daartoe des avonds voor St. Jan
Baptist in 1528 gaven 13½, bunder land, onverdeeld, gelegen in het
kerspel Borren, tot stichting eener erfelijke h. mis, ter eere van Maria
en tot lafenis hunner zielen voor eeuwig en onophoudelijk, op alle
Zondagen in de kerk van Borren aan het altaar van den h. Antonius
op te dragen, te beginnen zoodra als den „asperges” (zegen) voor
de hoogmis gegeven is. Tijdens de Fransche revolutie zijn de
landerijen verkocht, de 56 h. missen op Zon- en hoogtijdsdagen
worden echter nog telken jare gelezen.
Een priester-erfgenaam van een der beide erflaters heeft de
voorkeur om deze stichting te bedienen; zij kan ook als wijdingstitel
voor behoeftige priesters gebruikt worden.
De 13½ bunder land werden aan de naaste verwanten, den
schepen Joannes Gielen en echtgenoote Maria, en Joannes In gen
Hove en echtgenoote Margaretha, in erfpacht gegeven, voor 450
valide en goede Thalers of de waarde daarvan, in eens te betalen;
en verder elk jaar te beginnen met 1574, op het feest van st.
Andreas of binnen de veertien dagen daarna, 4 malder wintertarwe,
volle Brüggensche maat.
Daar deze stichting ruim 150 jaren later niet meer voldoende
was tot onderhoud van een beneficiant, vermeerderde Carolus
Philippus, palts-graaf van den Rijn enz., dezelve, op verzoek van
burgemeester en schepenen der stad Brüggen, den 25. September
1733 met 12 bunder land. (Zie bijlage G.)
Hij trad als rector af den 12. November 1760 en werd tot
pastoor van Belfeld benoemd den 1. Februari 1761.
In 1797 nam deze met nog andere priesters de wijk naar
Emmerich, en zeker zouden zij bij den overtocht van den Rijn zonder
zijn moedig gedrag in handen der Franschen, die hen achtervolgden
en op hen schoten, gevallen zijn. Van deze vlucht is nog bekend, dat
hij de eerste nacht onder houtgewas aan de Aalsbeek bij de Maas
zich verborgen had en zijn rood haar sneeuwwit geworden was.
Later teruggekeerd leefde hij verborgen in het huis aan de
Mergelstraat tusschen Belfeld en Steyl gelegen, waar hij in het
geheim de h. mis las, de h. sacramenten toediende en de kerkelijke
registers bijhield. Op het eind zijns levens was hij zoo zwaarlijvig,
dat hij bijna niet meer gaan kon. Hij overleed aldaar in 1799 of 1800
en werd te Belfeld begraven. Door het hoog water der Maas kon
men de kist in het graf niet onder houden; bij het herbouwen der
kerk is zij opgegraven en onder het tegenwoordige kerkhofkruis
gelegd. Zijne portretten in olieverf zijn nog op het pastoreele huis te
Belfeld en in het huis Steyl te Steyl, waar hij geboren werd,
aanwezig.
IV. 171. Catharina Franssen geboren te Steyl 5 Januari 1732.
(Doopgetuigen waren Willem Franssen voor Henricus Schaepkens,
en Wendelina Franssen.)
IV. 172. Petrus Franssen geboren te Steyl 6 Augustus 1733.
(Doopgetuigen waren Jacobus Canoy en Eva Cüsters.)
IV. 173. Agatha Franssen geboren te Steyl 5 Juni 1736.
(Doopgetuigen waren Henricus Schaepkens voor Joannes Büskens
en Beatrix Ronck.)
IV. 174. Wendelina Franssen geboren te Steyl 3 Juli 1737.
(Doopgetuigen waren Willem Franssen voor Hermanus Cüsters,
Wendelina a Thör voor Maria Franssen.) Zij huwde te Tegelen 8 April
1771 met Henricus Deckers (Zie bijlage H.) die te Kevelaer den 24.
October 1739 geboren was. (Zie stamboom Deckers.) (Getuigen bij
het huwelijk waren Joannes Goossens en Gertruda Nabben.) Hij
vertrok later met zijn huisgezin naar Kevelaer waar beide overleden.
Henricus Deckers was te voren weduwnaar van Aldegonda
Nabben geboren te Sevenum, welk huwelijk was ingezegend den 2.
Augustus 1768, toen hij zich daar vestigde, en waar Aldegonda
overleed.
Uit het eerste huwelijk van Henricus Deckers met Aldegonda
Nabben was:
Petronella Deckers geboren te Sevenum 10 Augustus 1769,
huwde te Kevelaer 13 April 1796 met Joannes Dyx geboren te
Kevelaer, alwaar beiden overleden. Deze hadden een zoon:
 Arnoldus Joseph Dyx geboren te Kevelaer 14 Juli 1799.

Uit het huwelijk van IV. 174. Wendelina Franssen met Henricus
Deckers, was:
V. 175. Joannes Godefridus Deckers geboren te Sevenum 21
Februari 1774, die te Tegelen 23 Augustus 1796 huwde met Anna
Catharina Canoy geboren te Steyl 13 November 1766. (Getuigen bij
dit huwelijk waren Jacobus Canoy voor Joannes Godefridus Canoy en
Maria Agnes Canoy.) Beiden overleden te Kevelaer.
Anna Catharina was eene dochter van Bartholomeus Canoy en
Hendrina van Aerssen. (Doopgetuigen waren de eerw. heer Jacobus
Jozef Canoy voor den eerw. heer Willem Heyming kanunnik te Kleef,
en Anna Margaretha Schaepkens.) (Zie stamboom Canoy.)

Uit dit huwelijk waren 3 kinderen:

VI. 176. Maria Wendelina Deckers geboren te Kevelaer 14
Augustus 1797, huwde aldaar 26 October 1825 met Arnoldus Joseph
Dyx, zoon van voornoemden Joannes Dyx en Petronella Deckers.
Maria Wendelina overleed 7 Mei 1865 en Arnoldus Joseph 22
Juli 1873, beiden te Kevelaer.
VI. 177. Dorothea Deckers geboren te Kevelaer 7 Januari 1800,
overleed aldaar.
VI. 178. Henricus Franciscus Deckers geboren te Kevelaer 29
Januari 1804. Hij huwde 1o aldaar 21 Mei 1829 met Maria Elisabeth
Beyers die te Kevelaer 4 Maart 1802 werd geboren en aldaar 31 Mei
1837 overleed; 2o met Anna Margaretha Cremeren. Hij overleed te
Kevelaer 8 Februari 1857.

Uit het huwelijk van VI. 176. Maria Wendelina Deckers met
Arnoldus Joseph Dyx volgde.
VII. 179. Maria Petronella Dyx geboren te Kevelaer 29 October
1829, alwaar zij huwde 24 Mei 1859 met Henricus Gerardus van
Ackeren geboren te Cranenburg 6 Juni 1829. Zij overleed den 2.
Augustus 1910 en haar echtgenoot den 2. April 1900, beiden te
Kevelaer. Hunne afstammelingen hebben recht op de studiebeurs in
1775 te Leuven gesticht door den eerw. heer Godfried Reynders
geboren te Kevelaer 1673, overleden 1783 als pastoor van
Gysighem. Deze beurs werd in 1782 vergroot door een zijner
bloedverwanten den eerw. heer Gerard Deckers, president van het
college en doctor in de godgeleerdheid te Leuven, geboren te
Kevelaer. (Zie stamboom Reynders.)
Uit dit huwelijk werden 3 kinderen geboren:
VIII. 180. Joseph Arnoldus van Ackeren geboren te Kevelaer 6
October 1861, huwde te Birten bij Xanten 16 Mei 1900 met Maria
Lensing aldaar 1 Juni 1878 geboren.
VIII. 181. Maria Wendelina van Ackeren geboren te Kevelaer 15
Januari 1865.
VIII. 182. Anna Margaretha van Ackeren geboren te Kevelaer 24
Mei 1866.

Uit het huwelijk van VIII. 180. Joseph Arnoldus van Ackeren
met Maria Lensing sproten 6 kinderen:
IX. 183. Maria Josepha Francisca van Ackeren geboren te
Kevelaer 31 Maart 1901.
IX. 184. Hermina Maria van Ackeren geboren te Kevelaer 2 Juni
1902.
IX. 185. Antonia Josepha van Ackeren geboren te Kevelaer 2
Juni 1902.
IX. 186. Robertus Henricus Johannes van Ackeren geboren te
Kevelaer 29 September 1903.
IX. 187. Theresia Carolina van Ackeren geboren te Kevelaer 2
Maart 1906.
IX. 188. Anna Maria van Ackeren geboren te Kevelaer 13 April
1907.
 IV. 189. Catharina Gertruda Franssen geboren te Steyl 15
October 1738. (Doopgetuigen waren Willem Franssen voor Mathias
Deckers en Eva Cüsters voor Catharina Cüsters.) Zij huwde te
Tegelen 28 April 1771 met Joannes Goossens, burgemeester te
Tegelen, geboren te Mook in 1748. Hij was zoon van Petrus
Goossens en Maria Festen. (Getuigen bij dit huwelijk waren Petrus
Franssen en Joanna Goossens.) Catharina overleed 27 Maart 1809
en haar echtgenoot 4 Juni 1834, beiden te Steyl.
IV. 190. Petrus Henricus Franssen geboren te Steyl 19
November 1740. (Doopgetuigen waren Jacobus Canoy voor Joannes
Horsten en Cornelia Clucker.) Hij huwde te Tegelen den 31. Augustus
1777 met Wendelina Canoy geboren te Steyl 30 Augustus 1761,
dochter van Bartholomeus Canoy en Hendrina van Aerssen.
(Getuigen bij het huwelijk waren Bernardus Canoy, Theodorus
Hendriks, Catharina Canoy en Petronella Deckers.) (Zie stamboom
Canoy.)
Petrus wilde aanvankelijk priester worden, maar toen hij in den
vacantietijd zijn halve nicht Wendelina Canoy te Steyl ontmoette,
had hare schoonheid hem bekoord en tot andere gedachten
gebracht. Hij ging onverwijld tot hare moeder en zei, op hare
dochter wijzende: „Vrouw Canoy, dit meisje moet U voor mij
bewaren”. De moeder vroeg: „Maar Peter wat wilt gij dan nu?” Zijn
antwoord luidde: „Den toog uittrekken en trouwen”.
Hij lag zich op den koophandel toe en trad kort daarna in den
echt, hetwelk met 12 kinderen gezegend werd, waarvan er slechts 8
gedoopt werden. De moeder overleed bij het twaalfde. Eenigen tijd
te voren was haar door een visioen dit ongeluk voorspeld, waarbij zij
zag dat men haar in de kist legde. Zij stierf te Steyl 18 September
1793.
Nu meende Petrus zijn eerste plan, de studie, te hervatten,
maar deze vrome opwelling duurde niet lang; weldra verliefde hij
zich in de kindermeid Catharina In de Betouw geboren te
Amsterdam. Deze was zijne nicht in den 3. graad, dochter van
Bartholomeus In de Betouw uit Steyl, die naar Amsterdam
vertrokken was, en daar huwde met Helena van Bommel, later
terugkeerde en koster te Belfeld werd. Een harer broeders, Jacobus,
was pater in het klooster „de Wereld” te Geldern, die na de
suppressie door de Franschen, tot kapelaan van het naburig Veert
benoemd werd, waar hij zijn 25jarig verblijf feestelijk gevierd heeft.
(Zie stamboom In de Betouw.)
Hoe ook de voorkinderen, de familie en vooral de eerw. heer
Bernardus Jozef Canoy, ex-canonicus te Wissen, rector te Steyl,
broeder van Petrus eerste echtgenoote, hem dit tweede huwelijk
ontrieden, hij bleef bij zijn besluit. Het huwelijk met Catharina,
nauwelijks 16 jaren oud, werd den 12. Mei 1794 te Tegelen
voltrokken. (Getuigen waren Joannes en Antonia In de Betouw.) Na
het koffiedrinken had de jonge vrouw zich verwijderd en vond men
haar met de stiefkinderen op den stoep aan het bikkelspel.
Zij schonk hem 17 kinderen, waarvan er slechts 9 gedoopt
werden. Het gezin werd door allerlei tegenspoeden in de volgende
jaren bezocht. De kinderen uit het eerste huwelijk werden
successievelijk bij de meest gegoeden der familie opgenomen,
vervreemden allengskens aan hun ouders; moeder werd lijdende
aan vallende ziekte, de uitgebreide zaak—welke bestond in ʼt
beakkeren van 70 morgen hem toebehoorend land, eene
bierbrouwerij, jeneverstokerij, handel in kolen, kalk en koloniale
waren en gros, eigen schepen op de Maas, in dienst en kost
hebbende 70 knechten en meiden—kon hij bij ouder worden niet
meer overzien en staande houden. Hiertoe droegen bij een groot
bankroet, een proces met de ambtenaren over het lossen van een
schip, en niet weinig de gedurige inkwartieringen en de woeste
handelingen der Fransche soldaten. Na de revolutie heeft het
Gemeentebestuur van Tegelen hem de Kleikuilen (Potkuilen)
aangeboden, doch hij wilde den armen lieden der gemeente niet de
vrijheid ontnemen van gras, strooisel en hout daaruit te halen, hij
weigerde.
Petrus Henricus overleed 3 Februari 1825 en zijn 2. echtgenoote
11 April 1836, beiden te Steyl.
Uit het eerste huwelijk van IV. 190. Petrus Henricus Franssen
met Wendelina Canoy waren slechts 8 kinderen gedoopt:
 V. 191. Henricus Antonius Franssen geboren te Steyl 7
December 1778. (Doopgetuigen waren Bartholomeus Canoy en Anna
Margaretha Schaepkens.)
V. 192. Godefridus Franssen geboren te Steyl 26 Februari 1781.
(Doopgetuigen waren de eerw. heer Godefridus Franssen pastoor te
Belfeld en Catharina van Aerssen voor Dorothea Heyming.)
V. 193. Jacobus Jozef Franssen geboren te Steyl 27 Maart 1782.
(Doopgetuigen waren Caspar Franssen voor Henricus Deckers en
Hendrina Maria van Aerssen.) Hij huwde te Tegelen den 7. Augustus
1824 met Maria Catharina Bongaertz geboren te Steyl 19 Juli 1803,
dochter van Joannes Arnoldus Bongaertz uit Bracht, mandenmaker
te Steyl, en van Anna Gertruda Kessels. Hij overleed 6 Maart 1837
en zijne echtgenoote 12 December 1849, beiden te Steyl.
V. 194. Joannes Henricus Franssen geboren te Steyl 28 Mei
1784. (Doopgetuigen waren Bartholomeus Canoy en Catharina
Goossens voor Wendelina Franssen echtgenoote van Henricus
Deckers.)
V. 195. Anna Margaretha Catharina Franssen geboren te Steyl
10 October 1785. (Doopgetuigen waren Jacobus Canoy en Catharina
Goossens.) Zij huwde te Tegelen den 10. Mei 1818 met Joannes
Petrus Gubbels geboren te Steyl 13 Juli 1790, zoon van Stephanus
Gubbels en Elisabeth Houba. (Zie stamboom Gubbels.) Hij was
schipper, dreef handel in kolen, veel voor eigen rekening, was
kwaadaardig van karakter. Zij overleed 6 October 1856 en haar
echtgenoot 9 Juli 1865, beiden te ʼs-Hertogenbosch.
V. 196. Maria Dorothea Franssen geboren te Steyl 25 Mei 1787.
(Doopgetuigen waren Joannes Brucks voor Joannes Goossens en
Catharina van Aerssen.) Eenige jaren na het overlijden harer moeder,
toen haar vader hertrouwd was, verliet zij de ouderlijke woning, wijl
zij proeven wilde hoe het brood bij vreemden smaakt; zij werd
daarbij geholpen door de familie harer grootouders en vertrok naar
Goch, waar zij in eene kruidenierszaak kwam, om tot winkeldochter
opgeleid te worden. Zij was later in betrekking der familie Swarts te
Venlo, uit welk huis zij den 27. Juli 1825 huwde met den molenaar
der Onderste Houtmolen te Venlo Joannes Jacobus Laurentius
Engelen geboren te Venlo 4 Maart 1788, zoon van Jacobus
Lambertus Engelen en Elisabeth van Kaldekerken. (Zie stamboomen
Engelen en van Kaldekerken.)
Bij haar huwelijk was Jozefina Swarts, dochter van haren heer,
mede getuige. Vorenstaande echtgenooten waren eenvoudige goede
lieden, ten allen tijde bereid ieder te helpen, bijzonder stonden zij de
armen met voorliefde bij, tevens was hij een zeer groot kindervriend.
Zij overleed 17 Februari 1840 en haar echtgenoot 23 October 1850,
beiden op den Ondersten Houtmolen te Venlo.
V. 197. Henricus Godefridus Franssen geboren te Steyl 9
September 1788. (Doopgetuigen waren de eerw. heer Godefridus
Franssen, pastoor te Belfeld, en Catharina Canoy.) Hij huwde te
Goch 19 April 1819 met Francisca Josephina Johanna van Straeten
geboren te Goch 29 April 1793, dochter van Eligius van Straeten en
Maria Agnes Wilhelmina Poell. Hij overleed 8 Maart 1862 en zijne
echtgenoote 5 Mei 1876, beiden te Xanten.
V. 198. Gerardus Wilhelmus Franssen geboren te Steyl 19 Juli
1790. (Doopgetuigen waren de eerw. heer Bernard Canoy en
Catharina Goossens voor Wendelina Franssen.) Hij werd onder
Napoleon I opgeroepen voor het leger en sneuvelde.

Uit het huwelijk van V. 193. Jacobus Jozef Franssen met Maria
Catharina Bongaertz waren 7 kinderen:
VI. 199. Petrus Henricus Franssen geboren te Steyl 13 October
1825, huwde te Tegelen 19 April 1852 met Cornelia Hubertina Smits
geboren te Maasbree. Hij overleed 16 Mei 1860 en zijne echtgenoote
26 Augustus 1868, beiden te Tegelen.
VI. 200. Wendelina Gertruda Franssen geboren te Steyl 29 Juli
1827, trad in het klooster der eerw. zusters Ursulienen te Roermond
en ontving den kloosternaam Maria; zij onderhield getrouw den regel
harer orde, had een blij gemoed en was zeer godvruchtig; overleed
aldaar 7 Augustus 1888.
 VI. 201. Joannes Hubertus Franssen geboren te Steyl 29
Augustus 1829, huwde te Tegelen 2 Mei 1859 met Margaretha Smits
geboren te Baarlo 24 Augustus 1834; andermaal aldaar 7 October
1861 met Sibilla Catharina Lommes geboren te Kaldenkirchen 8
October 1830. Hij overleed 25 Januari 1865 en zijne eerste
echtgenoote 3 December 1860, beiden te Steyl. De tweede
echtgenoote overleed 8 Mei 1912 te Lobberich. Uit het tweede
huwelijk is:
VII. 202. Anna Carolina Franssen geboren te Steyl 29 Januari,
1863 leermeesteres te Lobberich.
VI. 203. Wilhelmus Gerardus Franssen geboren te Steyl 11
September 1831, overleden aldaar 22 September 1831.
VI. 204. Godefridus Hubertus Franssen geboren te Steyl 10
October 1832, huwde te Tegelen 18 Februari 1865 met Anna
Gertruda Douben geboren te Baarlo 5 Mei 1841. Hij was koster der
kapel van Steyl en overleed 9 Mei 1903, zijne echtgenoote 12
November 1787, beiden te Steyl.
VI. 205. Wendelina Dorothea Franssen geboren te Steyl 20
October 1834, huwde te Breyell 16 Februari 1855 met Hermanus
Plöenes geboren te Breyell 5 Juni 1826. Zij overleed 3 Februari 1897
en haar echtgenoot 13 November 1882, beiden te Breyell.
VI. 206. Jacobus Joannes Franssen geboren te Steyl 18 Maart
1837, overleed aldaar 24 Juli 1838.

Uit het huwelijk van VI. 199. Petrus Henricus Franssen met
Cornelia Hubertina Smits zijn 3 kinderen:
VII. 207. Jacobus Hubertus Franssen geboren te Tegelen 17 Mei
1853, huwde aldaar 9 Januari 1883 met Julia Emilia Gommans
geboren te Maasbree 17 Augustus 1856. Bij het ontstaan der
rijwielen begon hij te Tegelen als eenvoudig smid in ʼt klein daarin te
handelen, repareeren, verhuren en verkoopen. De zaak ging vooruit,
werd naar Venlo verlegd, waar zijn handel en fabriek zich danig
uitbreidde en eene bloeiende affaire is geworden, met een filiaal te
Helmond, tevens agentschappen in Nederland en Nederlands Indië.
 VII. 208. Petronella Gertruda Franssen geboren te Tegelen 14
Juni 1856, huwde aldaar 17 April 1882 met Joannes Leenders
geboren te Steyl 14 Februari 1849. Hij begon te Steyl, in compagnie
met zijn broeder, eene kleine bloemkweekerij, welke later vergroot is
door bijvoeging van boomen, het aankweeken van sierstruiken en
rozenkultuur, welke thans eene winstgevende zaak geworden is.
VII. 209. Maria Catharina Franssen geboren te Tegelen 25
October 1858, trad in het klooster der Arme Clarissen te St. Truyden
(België) en ontving den kloosternaam Maria Pacifique.

Uit het huwelijk van VII. 207. Jacobus Hubertus Franssen met
Julia Emilia Gommans kwamen 8 kinderen:
VIII. 210. Petrus Matthias Franssen geboren te Tegelen 10
Februari 1884.
VIII. 211. Joanna Cornelia Franssen geboren te Tegelen 15
September 1885, huwde te Venlo 6 Augustus 1912 met Theodor
Jordans, muziekleeraar en organist in het Collegium Albertinum te
Venlo, geboren te Neukirchen, kreis Grevenbroich, 27 April 1884,
zoon van Heinrich Jordans en Maria Gertruda Weyrauch. Uit dit
huwelijk werd te Venlo den 31 Augustus 1913 Emilia Henrica Joanna
Jordans geboren.
VIII. 212. Wilhelmus Godefridus Franssen geboren te Tegelen
21 April 1887, huwde te Venlo 25 Mei 1909 met Maria Lucia Breuers
geboren te Venlo 5 April 1887.
VIII. 213. Hubertina Cornelia Christina Franssen geboren te
Tegelen 17 Augustus 1889.
VIII. 214. Wendelina Hubertina Franssen geboren te Tegelen 30
Mei 1891.
VIII. 215. Joannes Hubertus Franssen geboren te Tegelen 28
Mei 1893.
VIII. 216. Hermanus Hubertus Franssen geboren te Tegelen 22
Mei 1895.
 VIII. 217. Maria Aldegonda Cornelia Franssen geboren te Venlo
12 October 1897.

Uit het huwelijk van VII. 208. Petronella Gertruda Franssen met
Joannes Leenders werden 10 kinderen geboren:
VIII. 218. Matthias Petrus Hubertus Leenders geboren te Steyl
31 Mei 1883, huwde te Tegelen 20 Juli 1909 met Maria Gertruda
Hovens geboren te Tegelen 1 Januari 1883.
VIII. 219. Maria Cornelia Hubertina Leenders geboren te Steyl 6
Mei 1884, trad 5 Juni 1906 te Ostende in het klooster der orde van
de Dochters van Liefde, gesticht door St. Vincentius a Paulo, ontving
den naam Soeur Julienne en legde den 27. October 1911 de h.
gelofte af.
VIII. 220. Petrus Hubertus Leenders geboren te Steyl 15
September 1885.
VIII. 221. Wilhelmus Christianus Hubertus Leenders geboren te
Steyl 24 April 1888.
VIII. 222. Wendelina Hubertina Leenders geboren te Steyl 25
September 1890.
VIII. 223. Anna Hubertina Leenders geboren te Steyl 13 Maart
1892.
VIII. 224. Jacobus Hubertus Leenders geboren te Steyl 13 Juni
1893.
VIII. 225. Aldegonda Cornelia Hubertina Leenders geboren te
Steyl 11 October 1894.
VIII. 226. Jozef Antonius Hubertus Leenders geboren te Steyl
29 Maart 1896.
VIII. 227. Cornelia Maria Leenders geboren te Steyl 20 Juli
1897.

Uit het huwelijk van VIII. 212. Wilhelmus Godefridus Franssen

met Maria Lucia Breuers, sproten 2 kinderen:
 IX. 228. Jacobus Franssen geboren te Helmond.
IX. 229. Julia Emilia Franssen geboren te Helmond.

Uit het huwelijk van VIII. 218. Matthias Petrus Hubertus

Leenders met Maria Gertruda Hovens is:
IX. 230. Maria Hubertina Leenders geboren te Steyl 28 Mei
1910.

Uit het huwelijk van VI. 204. Godefridus Hubertus Franssen met
Anna Gertruda Douben, zijn 10 kinderen:
VII. 231. Hermanus Jacobus Franssen geboren te Steyl 17 Juni
1866, huwde te Tegelen 30 April 1901 met Gertruda Blauwen
geboren te Steyl 29 December 1865. Hij overleed te Steyl 30
October 1910.
VII. 232. Maria Catharina Franssen geboren te Steyl 25
December 1867, huwde te Tegelen 20 Juni 1892 met Antonius
Henricus Flos geboren te Steyl 13 November 1863, zoon van
Stephanus Flos en Margaretha Setter.
VII. 233. Maria Gertruda Franssen geboren te Steyl 1 April
1870, huwde te Tegelen 21 Januari 1898 met Nicolaas Hawinkels
geboren te Steyl 27 Januari 1872, zoon van Theodorus Hawinkels en
Hubertina Faessen.
VII. 234. Franciscus Henricus Hubertus Franssen geboren te
Steyl 13 April 1872, overleden aldaar 13 December 1873.
VII. 235. Hermanus Hubertus Franssen geboren te Steyl 23
September 1874, overleden aldaar 26 Juli 1877.
VII. 236. Petrus Hubertus Franssen geboren te Steyl 14 Juni
1877, huwde te Tegelen 1 Mei 1907 met Jacoba Groenen geboren te
Helden.
VII. 237. Wendelina Petronella Hubertina Franssen geboren te
Steyl 21 Mei 1879, huwde te Tegelen 30 April 1907 met Hermanus
Joannes de Jong geboren te Bussum 16 November 1870, zoon van
Henricus de Jong en Cornelia Oostrom.
VII. 238. Andreas Hubertus Franssen geboren te Steyl 23 Juli
1881, huwde te Tegelen 11 Mei 1909 met Maria Catharina Doesborg
geboren te Tegelen 7 Januari 1882.
VII. 239. Matthias Joannes Hubertus Franssen geboren te Steyl
27 September 1883, huwde te Tegelen 30 April 1912 met Petronella
Jacobs geboren te Tegelen 4 September 1884.
VII. 240. Anna Maria Hubertina Franssen geboren te Steyl 28
Mei 1886.

Uit het huwelijk van VII. 231. Hermanus Jacobus Franssen met
Gertruda Blauwen sproten 4 kinderen:
VIII. 241. Anna Maria Hubertina Franssen geboren te Steyl 29
Januari 1902.
VIII. 242. Anna Catharina Jacoba Franssen geboren te Steyl 23
Januari 1903.
VIII. 243. Petrus Joannes Godefridus Franssen geboren te Steyl
3 Maart 1904.
VIII. 244. Maria Hubertina Franssen geboren te Steyl 19
Februari 1908.

Uit het huwelijk van VII. 232. Maria Catharina Franssen met
Antonius Henricus Flos zijn 9 kinderen:
VIII. 245. Anna Flos geboren te Tegelen 5 Mei 1893.
VIII. 246. Stephanus Flos geboren te Tegelen 24 Augustus
1894.
VIII. 247. Margaretha Flos geboren te Tegelen 8 Mei 1896.
VIII. 248. Godefridus Flos geboren te Tegelen 22 Februari 1898.
VIII. 249. Wilhelmina Flos geboren te Tegelen 2 Februari 1900.
VIII. 250. Gertruda Flos geboren te Tegelen 31 Januari 1902.
 VIII. 251. Andreas Flos geboren te Tegelen 28 Februari 1904.
VIII. 252. Maria Flos geboren te Tegelen 15 October 1906.
VIII. 253. Antonius Stephanus Flos geboren te Tegelen 11 April
1912.

Uit het huwelijk van VII. 233. Maria Gertruda Franssen met
Nicolaas Hawinkels werden 8 kinderen geboren:
VIII. 254. Theodorus Godefridus Matthias Hawinkels geboren te
Steyl 18 Mei 1898.
VIII. 255. Anna Hubertina Catharina Hawinkels geboren te Steyl
26 Augustus 1899.
VIII. 256. Godefridus Jacobus Matthias Hawinkels geboren te
Steyl 26 Augustus 1901.
VIII. 257. Matthias Joannes Godefridus Hawinkels geboren te
Steyl 11 Januari 1904.
VIII. 258. Petrus Paulus Hawinkels geboren te Steyl 21 Februari
1905.
VIII. 259. Hubertina Maria Hawinkels geboren te Steyl 1
October 1906.
VIII. 260. Jacobus Hubertus Hawinkels geboren te Steyl 14 Mei
1908.
VIII. 261. Gertruda Francisca Hawinkels geboren te Steyl 24 Juli
1909 en aldaar overleed 14 October 1909.

Uit het huwelijk van VIII. 236. Petrus Hubertus Franssen met
Jacoba Groenen sproot:
VIII. 262. Godefridus Franssen geboren te Maastricht.

Uit het huwelijk van VIII. 237. Wendelina Petronella Hubertina

Franssen met Hermanus Joannes de Jong zijn 2 kinderen:
 VIII. 263. Jacobus de Jong geboren te Tegelen 26 Februari
1908.
VIII. 264. Cornelis de Jong geboren te Tegelen 7 Maart 1909.

Uit het huwelijk van VIII. 238. Andreas Hubertus Franssen met
Maria Catharina Doesborg volgde:
VIII. 265. Godefridus Jacobus Matthias Franssen geboren te
Tegelen.

Uit het huwelijk van VI. 205. Wendelina Dorothea Franssen met
Hermann Plöenes sproten 8 kinderen:
VII. 266. Catharina Plöenes geboren te Breyell 25 Februari
1855, huwde te Lobberich 30 Juli 1881 met Wilhelm Lenzen geboren
te Hinsbeck 18 Mei 1857.
VII. 267. Arnold Plöenes geboren te Breyell 12 November 1857,
huwde aldaar 26 Januari 1883 met Maria Niethen geboren te Breyell
24 Mei 1857.
VII. 268. Gottfried Plöenes geboren te Breyell 28 Juli 1860,
huwde aldaar 15 September 1880 met Anna Oehlen geboren te
Breyell 25 November 1860.
VII. 269. Maria Sibilla Hubertina Plöenes geboren te Breyell 2
November 1863, overleden aldaar 6 Februari 1866.
VII. 270. Jacob Plöenes geboren te Breyell 25 December 1866,
overleden aldaar op Pinksterdag 22 Mei 1904, huwde 30 Juni 1893
met Anna Bremekamp aldaar geboren 22 Maart 1866.
VII. 271. Maria Sibilla Plöenes geboren te Breyell 98 Juli 1870,
overleden aldaar 18 November 1870.
VII. 272. Hubert Plöenes geboren te Breyell 13 Juli 1873, huwde
aldaar 16 September 1899 met Anna Buschmann geboren te Breyell
27 Augustus 1873.
VII. 273. Sibilla Plöenes geboren te Breyell 16 December 1876,
huwde te Bracht 12 Mei 1899 met Peter Hüppertz geboren te Bracht
28 Mei 1870.

Uit het huwelijk van VII. 266. Catharina Plöenes met Wilhelm
Lenzen is:
VIII. 274. Hermann Lenzen geboren te Lobberich 27 October
1881.

Uit het huwelijk van VII. 267. Arnold Plöenes met Maria Niethen
zijn 6 kinderen:
VIII. 275. Wendelina Plöenes geboren te Breyell 28 Maart 1884.
VIII. 276. Catharina Plöenes geboren te Breyell 2 November
1886.
VIII. 277. Mathilda Plöenes geboren te Breyell 27 Juli 1888.
VIII. 278. Wilhelm Plöenes geboren te Breyell 20 Augustus
1891.
VIII. 279. Lucia Plöenes geboren te Breyell 18 Juli 1893.
VIII. 280. Leonhard Plöenes geboren te Breyell 5 September
1896.

Uit het huwelijk van VII. 268. Gottfried Plöenes met Anna
Oehlen sproten 12 kinderen, waarvan 9 jeugdig overleden.
VIII. 281. Friedrich Plöenes geboren te Breyell 11 November
1884.
VIII. 282. Hubert Plöenes geboren te Breyell 18 November
1893.
VIII. 283. Jacob Plöenes geboren te Breyell 23 Mei 1899.

Uit het huwelijk van VII. 270. Jacob Plöenes met Anna
Bremekamp werden 3 kinderen geboren:
VIII. 284. Leopold Plöenes geboren te Breyell 13 Mei 1896.
 VIII. 285. Wilhelmina Plöenes geboren te Breyell 24 Juli 1899.
VIII. 286. Sibilla Plöenes geboren te Breyell 25 November 1900.

Uit het huwelijk van VII. 272. Hubert Plöenes met Anna
Buschmann volgden 4 kinderen:
VII. 287. Christina Plöenes geboren te Düsseldorf 12 October
1900.
VIII. 288. Wendelina Plöenes geboren te Düsseldorf 19
September 1901.
VIII. 289. Catharina Plöenes geboren te Düsseldorf 2 Augustus
1905.
VIII. 290. Anna Plöenes geboren te Jüchen 18 Februari 1909.

Uit het huwelijk van VII. 273. Sibilla Plöenes met Peter Hüppertz
zijn 4 kinderen:
VIII. 291. Arnold Hüppertz geboren te Isselburg 12 Februari
1900.
VIII. 292. Catharina Hüppertz geboren te Isselburg 23 Mei
1902.
VIII. 293. Friedrich Hüppertz geboren te Isselburg 30 Januari
1905.
VIII. 294. Maria Hüppertz geboren te Isselburg 14 Juni 1908.

Uit het huwelijk van V. 195. Anna Margaretha Catharina

Franssen met Joannes Petrus Gubbels waren 4 kinderen:
VI. 295. Winandus Gubbels geboren in 1819, woonplaats
onbepaald, overleed te Steyl 25 Februari 1822.
VI. 296. Petrus Henricus Gubbels geboren te Steyl 5 September
1820, was zijn vader behulpzaam op het schip, woonde later met
zijne twee zusters te Gorinchem op den Vissersdijk, alwaar hij
overleed.
 VI. 297. Henrica Gubbels geboren te Rotterdam 23 Februari
1823. Na den dood van haar broeder vertrok zij met hare zuster van
Gorinchem naar Blerick, alwaar zij als kostdame in tet klooster der
Goddelijke Voorzienigheid den 30. October 1888 overleed. Zij ligt
begraven onder den muur der nieuwe St. Antoniuskerk bij de
doopvont; een steenen kruis, dat eerst op haar graf gestaan heeft, is
eenige meter verplaatst.
VI. 298. Wendelina Gubbels geboren te Schiedam 28 April 1825,
overleed te Venlo in het R. K. gasthuis St. Jozef 25 Februari 1908.
Zij was zeer rijk, was gaarne, vooral in de laatste twintig jaren,
door hare naaste familie gratis opgepast, verlangde steeds alle
mogelijke liefdediensten, nam geschenken van hen aan, zou allen
ook rijkelijk in haar testament gedachtig zijn. Intusschen vergat zij
bij haar sterven de arme familie bijna geheel in het testament,
waarbij zij van haar groot fortuin, 40600 gulden benevens hare vaste
goederen, aan kerken en gestichten schonk, het overige bijna geheel
aan de echtgenoote van dr. Victor Dubois te Venlo. Deze was
vroeger haar geneesheer geworden op aanraden van een harer
naaste familieleden, die haar steeds de meeste diensten had
bewezen. Voornoemde dokter heeft haar vele jaren behandeld en
daarvoor jaarlijks behoorlijk zijn honorarium ontvangen.
De echtgenoote van den dokter is eene dochter van Willem
Canoy, die wel is waar in den 3. graad met de overledene verwant
was, maar niet tot hare eigenlijke erven behoorde. Hoe dit
testament tot stand is gekomen willen wij maar stilzwijgend
voorbijgaan. (Zie bijlage I.)

Uit het huwelijk van V. 196. Maria Dorothea Franssen met

Joannes Jacobus Laurentius Engelen waren 2 kinderen:
VI. 299. Maria Elisabeth Hubertina Engelen geboren op den
Ondersten Houtmolen te Venlo 18 Juni 1827, huwde te Venlo 15 Mei
1848 met Petrus Hubertus Michels geboren 10 Januari 1825, zoon
van den molenaar der Bovenste Houtmolen Petrus Henricus Michels
en Anna Sibilla Geeraedts. (Zie stamboom Michels.)
 Toen zij hare liefhebbende moeder en hare jongere zuster in
1840 verloor en als eenig kind overbleef, was zij met een warm hart
tot troost en opbeuring van haren beminden vader en deelde met
hem de zorgen van het huis, waarin haar oom Petrus Engelen,
vaders broeder, weduwnaar met drie kleine kinderen eenige jaren te
voren liefderijk opgenomen was.
Maria voerde als jongedochter een godvruchtig en zedig leven,
zij was zachtzinnig en nederig, haar genot was armen en kinderen
goed te doen, haar grootste vreugde was te midden van het
huisgezin te zijn. De godsvrucht dreef haar dikwijls tot het bijwonen
van de kerkelijke diensten, voor wandeling koos zij veelal de kapel te
Genooi, ter verpoozing in huis las zij stichtelijke boeken.
Haar huwelijk werd met 9 kinderen gezegend, waarvan het
oudste slechts 15 dagen leefde, en het tweede op ruim tweejarigen
leeftijd verdronk.
Het echtpaar had met vele moeielijdheden en tegen spoeden te
kampen, evenwel de godsvrucht en het vertrouwen op de hulp des
hemels deed hen geen moed verliezen. Zij waren bijzondere
vereerders van den h. Antonius van Padua. Zij overleed 22
November 1887 en haar echtgenoot 9 Februari 1890, beiden op den
Ondersten Houtmolen.
Hunne afstammelingen hebben recht op de studiebeurs van
Henricus Gansmald te Wanckum. (Zie stamboom Gansmald.)
VI. 300. Hendrina Wilhelmina Engelen geboren op den
Ondersten Houtmolen te Venlo 12 December 1828, overleden aldaar
20 October 1840.

Uit het huwelijk van VI. 299. Maria Elisabeth Hubertina Engelen
met Petrus Hubertus Michels werden 9 kinderen geboren:
VII. 301. Joannes Jacobus Laurentius Michels geboren te Venlo
20 October 1849, overleden aldaar 5 November 1849.
VII. 302. Joannes Henricus Michels geboren te Venlo 10
December 1850, verdronken in de molenbeek bij de woning 23 Mei