Download the full version of the ebook now at ebooksecure.

com

C++ Programming: From Problem Analysis to

Program Design 8th Edition Edition D.S. Malik
- eBook PDF

https://ebooksecure.com/download/c-programming-
from-problem-analysis-to-program-design-ebook-pdf/

Explore and download more ebook at https://ebooksecure.com

 Recommended digital products (PDF, EPUB, MOBI) that
you can download immediately if you are interested.

(Original PDF) C++ Programming From Problem Analysis to

Program Design 8th

https://ebooksecure.com/product/original-pdf-c-programming-from-
problem-analysis-to-program-design-8th/

ebooksecure.com

C++ Programming. Program Design including Data Structures

8th Edition D.S. Malik - eBook PDF

https://ebooksecure.com/download/c-programming-program-design-
including-data-structures-ebook-pdf/

ebooksecure.com

(eBook PDF) C++ Programming: From Problem Analysis to

Program Design 7th

https://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-c-programming-from-problem-
analysis-to-program-design-7th/

ebooksecure.com

Strategic Management: Competitiveness and Globalisation,

7th Asia-Pacific Edition Dallas Hanson - eBook PDF

https://ebooksecure.com/download/strategic-management-competitiveness-
and-globalisation-7th-asia-pacific-edition-ebook-pdf/

ebooksecure.com
(eBook PDF) Guide to Clinical Documentation 3rd Edition

https://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-guide-to-clinical-
documentation-3rd-edition/

ebooksecure.com

(eBook PDF) Mathematics for Engineers 5th Edition

https://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-mathematics-for-
engineers-5th-edition/

ebooksecure.com

(eBook PDF) Social-Environmental Conflicts, Extractivism

and Human Rights in Latin America

https://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-social-environmental-
conflicts-extractivism-and-human-rights-in-latin-america/

ebooksecure.com

(eBook PDF) Project Management Metrics, KPIs, and

Dashboards: A Guide to Measuring and Monitoring Project
Performance 3rd Edition
https://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-project-management-metrics-
kpis-and-dashboards-a-guide-to-measuring-and-monitoring-project-
performance-3rd-edition/
ebooksecure.com

(eBook PDF) Old Testament Story, The 9th Edition

https://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-old-testament-story-the-9th-
edition/

ebooksecure.com
(eBook PDF) Wills, Trusts, and Estates: The Essentials:
The Essentials (Aspen Casebook Series) 4th Edition

https://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-wills-trusts-and-estates-
the-essentials-the-essentials-aspen-casebook-series-4th-edition/

ebooksecure.com
 C++ Programming:
From Problem Analysis to Program Design

Eighth Edition

D.S. Malik

Copyright 2018 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be copied, scanned, or duplicated, in whole or in part. WCN 02-200-203
Copyright 2018 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be copied, scanned, or duplicated, in whole or in part. WCN 02-200-203
 C++ Programming: From Problem Analysis to Pro- © 2018, 2015, 2013 Cengage Learning®
gram Design, Eighth Edition ALL RIGHTS RESERVED. No part of this work covered by the ­copyright
D.S. Malik herein may be reproduced or distributed in any form or by any means, ex-
cept as permitted by U.S. copyright law, without the prior written permis-
Senior Product Director: Kathleen McMahon sion of the copyright owner.
Product Team Leader: Kristin McNary
Associate Product Manager: Kate Mason For product information and technology assistance, contact us at
Associate Content Development ­Manager: Cengage Learning Customer & Sales Support, 1-800-354-9706
Alyssa Pratt
For permission to use material from this text or product,
Production Director: Patty Stephan
submit all requests online at www.cengage.com/permissions.
Senior Content Project Manager: Jennifer Further permissions questions can be emailed to
Feltri-George permissionrequest@cengage.com.
Manufacturing Planner: Julio Esperas
Art Director/Cover Design: Diana Graham Library of Congress Control Number: 2016960054
Production Service/Composition:
ISBN: 978-1-337-10208-7
SPi Global
Cover Photo: Cebas/Shutterstock.com Cengage Learning
20 Channel Center Street
Boston, MA 02210
USA

Unless otherwise noted all items © Cengage Learning.

Unless otherwise noted, all screenshots are ©Microsoft.

Cengage Learning is a leading provider of customized learning ­solutions

with employees residing in nearly 40 different countries and sales in more
than 125 countries around the world. Find your local representative at
www.cengage.com.

Cengage Learning products are represented in Canada by Nelson

Education, Ltd.

To learn more about Cengage Learning Solutions, visit

www.cengage.com.

Purchase any of our products at your local college store or at our preferred
online store www.cengagebrain.com.
Any fictional data related to persons or companies or URLs used throughout
this book is intended for instructional purposes only. At the time this book
was printed, any such data was fictional and not belonging to any real
persons or companies.
The programs in this book are for instructional purposes only. They have
been tested with care, but are not guaranteed for any particular intent
beyond educational purposes. The author and the publisher do not offer any
warranties or representations, nor do they accept any liabilities with respect
to the programs.

Printed in the United States of America

Print Number: 01 Print Year: 2017

Copyright 2018 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be copied, scanned, or duplicated, in whole or in part. WCN 02-200-203
 TO
My Daughter

Shelly Malik

Copyright 2018 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be copied, scanned, or duplicated, in whole or in part. WCN 02-200-203
Copyright 2018 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be copied, scanned, or duplicated, in whole or in part. WCN 02-200-203
 e Hunlhomas/Shutterstock.oom

PREFACE xxxi ii
1. An Overview of Computers and Programming Languages
2. Basic Elements of c++ 27
3. Input/Output 123
4. Control Structures I (Selection) 187
5. Control Structures II (Repetition) 265
6. User-Defined Functions 347
7. User-Defined Simple Data Types, Namespaces,
and the string Type 467
8. Arrays and Strings 521
9. Records (structs) 611
10. Classes and Data Abstraction 651
11. Inheritance and Composition 743
12. Pointers, Classes, Vi rtua I Functions, and Abstract Classes 817
13. Overloading and Templates 893
14. Exception Handling 991
15. Recursion 1035
16. Searching, Sorting, and the vector Type 1069
17. Linked Lists 1115
18. Stacks and Queues 1209
Copyright 2018 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be copied, scanned, or duplicated, in whole or in part. WCN 02-200-203
 viii | C++ Programming: From Problem Analysis to Program Design, Eighth Edition

APPENDIX A   Reserved Words 1309

APPENDIX B   Operator Precedence 1311

APPENDIX C   Character Sets 1313

APPENDIX D   Operator Overloading 1317

APPENDIX E    Additional C11 Topics ONLINE

APPENDIX F    Header Files 1319

APPENDIX G    Memory Size on a System 1329

APPENDIX H    Standard Template Library (STL)  1331

APPENDIX I      Answers to Odd-Numbered Exercises 1369

INDEX 1413

Copyright 2018 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be copied, scanned, or duplicated, in whole or in part. WCN 02-200-203
Visit https://testbankfan.com
now to explore a rich
collection of testbank or
solution manual and enjoy
exciting offers!
 e Hunlhomas/Shutterstock.oom

Preface xxxiii

II AN OVERVIEW Of COMPUTERS
AND PROGRAMMING LANGUAGES
Introduction
1

A Brief Overview of the History of Computers 2

Elements of a Computer System 4

Hardware 4
Central Processing Unit and Main Memory 4
Input/Output Devices 5
Software 5

The Language of a Computer 6

The Evolution of Programming Languages 7

Processing a c++ Program 9

Programming with the Problem

Analysis-Coding-Execution Cycle 11

Programming Methodologies 20
Structured Programming 20
Object-Oriented Programming 20
ANSI/ISO Standard C++ 22

Copyright 2018 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be copied, scanned, or duplicated, in whole or in part. WCN 02-200-203
 x | C++ Programming: From Problem Analysis to Program Design, Eighth Edition

Quick Review 22

Exercises 24

BASIC ELEMENTS OF C11 27

2
A Quick Look at a C11 Program 28

The Basics of a C11 Program 33

Comments 34
Special Symbols 35
Reserved Words (Keywords) 35
Identifiers 36
Whitespaces 37

Data Types 37
Simple Data Types 38
Floating-Point Data Types 40

Data Types, Variables, and Assignment

Statements 42

Arithmetic Operators, Operator Precedence, and Expressions 43

Order of Precedence 45
Expressions 47
Mixed Expressions 48

Type Conversion (Casting) 50

string Type 53

Variables, Assignment Statements,

and Input Statements 54
Allocating Memory with Constants and Variables 54
Putting Data into Variables 57

Copyright 2018 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be copied, scanned, or duplicated, in whole or in part. WCN 02-200-203
 Table of Contents | xi

Assignment Statement 57
Saving and Using the Value of an Expression 60
Declaring and Initializing Variables 61
Input (Read) Statement 62
Variable Initialization 65

Increment and Decrement Operators 69

Output 71

Preprocessor Directives 78
namespace and Using cin and cout in a Program 79
Using the string Data Type in a Program 80

Creating a C11 Program 80

Debugging: Understanding and Fixing

Syntax Errors 84

Program Style and Form 87

Syntax 87
Use of Blanks 88
Use of Semicolons, Brackets, and Commas 88
Semantics 88
Naming Identifiers 89
Prompt Lines 89
Documentation 90
Form and Style 90

More on Assignment Statements 92

Programming Example: Convert Length 94

Programming Example: Make Change 98

Copyright 2018 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be copied, scanned, or duplicated, in whole or in part. WCN 02-200-203
 xii | C++ Programming: From Problem Analysis to Program Design, Eighth Edition

Quick Review 102

Exercises 104

Programming Exercises 114

INPUT/OUTPUT 123
3
I/O Streams and Standard I/O Devices 124
cin and the Extraction Operator >> 125

Using Predefined Functions in a Program 130

cin and the get Function 133
cin and the ignore Function 134
The putback and peek Functions 136
The Dot Notation between I/O Stream Variables
and I/O Functions: A Precaution 139

Input Failure 139

The clear Function 142

Output and Formatting Output 143

setprecision Manipulator 144
fixed Manipulator 145
showpoint Manipulator 146
C1114 Digit Separator 149
setw 150

Additional Output Formatting Tools 152

setfill Manipulator 152
left and right Manipulators 154

Input/Output and the string Type 156

Debugging: Understanding Logic Errors

and Debugging with cout Statements 157

Copyright 2018 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be copied, scanned, or duplicated, in whole or in part. WCN 02-200-203
 Table of Contents | xiii

File Input/Output 160

Programming Example: Movie Tickets

Sale and Donation to Charity 164

Programming Example: Student Grade 170

Quick Review 173

Exercises 175

Programming Exercises 181

CONTROL STRUCTURES I
4 (SELECTION) 187
Control Structures 188
SELECTION: if AND if . . . else 189
Relational Operators and Simple Data Types 189
Comparing Characters 190
One-Way Selection 191
Two-Way Selection 194
int Data Type and Logical (Boolean) Expressions 198
bool Data Type and Logical (Boolean) Expressions 198
Logical (Boolean) Operators and Logical Expressions 199
Order of Precedence 201

Relational Operators and the string Type 205

Compound (Block of) Statements 207
Multiple Selections: Nested if 207
Comparing if . . . else Statements with a Series of if Statements 210
Short-Circuit Evaluation 211
Comparing Floating-Point Numbers for Equality: A Precaution 212
Associativity of Relational Operators: A Precaution 213

Copyright 2018 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be copied, scanned, or duplicated, in whole or in part. WCN 02-200-203
Exploring the Variety of Random
Documents with Different Content
Een slaapwind woei over de wachters heen, een diepe slaap
overviel hen, en de zware deuren vielen geluidloos van zelf open.

Toen hij ver verwijderd was van zijn huis, zond hij zijn geleider met
de koninklijk getooide paarden terug, ruilde met een haveloozen
bedelaar van kleeren en ging alleen verder. Daar trad de heerscher
van het booze op zijn pad en bood hem de heerschappij aan over de
vier groote werelddeelen als hij wilde afzien van zijn plan. Maar hij
weerstond de verzoeking en trok naar een ander rijk. Daar vestigde
hij zich in een hol en trachtte de Brahmanen te overtuigen, dat
Brahma geen God kan zijn, daar hij zulk een slechte wereld had
geschapen. De Brahmanen ontvingen hem met wantrouwen en nu
trok hij zich met vijf discipelen in de eenzaamheid terug om zich over
te geven aan diepe overpeinzing en zelfkastijding.

Maar spoedig bemerkte hij dat verachting en marteling van het

lichaam niets hielp en begon hij weer voedsel tot zich te nemen.
Toen verlieten zijn discipelen hem, want de kastijding van het
lichaam werd toen als de eenige weg tot de zaligheid
[177]beschouwd. Nu was Siddharta alleen, en onder den heiligen
vijgeboom, die nu nog in Indië wordt getoond, verkreeg hij wijsheid
en vond hij oplossing van alle raadsels en werd een „verlichte”
Boeddha.

Eindelijk kwam hij naar Benares, kreeg hier weer zijn eerste
discipelen en nu verbreidde zich zijn gemeente, de orde der gele
bedelmonniken, verder en verder. Gedurende den regentijd, van Juni
tot October, leerde hij in Benares; gedurende het schoone jaargetijde
trok hij van dorp tot dorp. „Afschuw van het booze, beoefening van
het goede, reiniging van het hart, dat is de leer van Boeddha,” zoo
predikte hij. Hij stierf op den leeftijd van tachtig jaar, 480 jaar voor de
geboorte van Christus.
Boeddha was een hervormer, die aan het godsdienstig geloof der
Indiërs nieuw voedsel wilde geven. Velen zijner ordebroeders waren
Brahmanen. Hij verwierp de Vedaboeken, het kastijden van het
lichaam en het kastenwezen, predikte naastenliefde, en leerde, dat
de weg naar het Nirwana, het paradijs der stilte en volkomenheid
voor ieder open staat. Geschriften heeft hij niet achtergelaten. Maar
zijn leer bleef in het geheugen zijner discipelen, die ze later
neerschreven. De vijf hoofdgeboden waren:

Gij zult niet dooden;

Gij zult niet stelen;
Gij zult niet onkuisch leven;
Gij zult niet liegen;
Gij zult geen bedwelmende dranken drinken.

Tegenwoordig, 2500 jaren na Boeddha’s tijd, is zijn leer over

ontzaglijke gebieden van Oost-Azië verbreid, over geheel Japan,
China, Mongolië, Tibet, Achter-Indië, Ceylon en het land ten noorden
van de Kaspische Zee. De oorspronkelijk schoone en diepzinnige
leer van Boeddha werd echter in de meeste landen met veel
zonderlingheden vermengd en ontaarde daardoor. Maar ontelbaar
zijn de Boeddhabeelden in de tempels van Oost-Azië en hun
oorspronkelijk beeld kreeg den naam: Het Licht van Azië.
[Inhoud]
 43. De olifanten van Indië.

Toen ik den eersten keer naar Indië reisde, vergezelde mij een
bediende, een Russische kozak, uit Oost-Siberië. Hij had nog nooit een
olifant gezien, en zijn verbazing was dan ook grenzenloos, toen wij in
een Indische stad een heele troep van deze grijs-zwarte kolossen
tegenkwamen. [178]

„Heer, zijn dat werkelijk levende dieren?” vroeg hij verbluft.

„Ja, gij ziet toch, dat zij loopen en gehoorzaam hun drijvers volgen?”

„Ik meende werkelijk, dat het een soort locomotieven waren, die door
een inwendige machine in gang werden gebracht.”

„Neen, neen, het zijn olifanten, die eens wild in de bosschen leefden,
maar gevangen en getemd, als rij- en lastdieren uitnemende diensten
bewijzen. Let op, ik zal u toonen, dat zij ook kunnen eten.”

Bij het eerstvolgende vruchtenkraampje kocht ik een bundel suikerriet

en hield een der olifanten een riet voor. Hij nam het langzaam en sierlijk
uit mijn hand, hield het dwars in den muil, schilde met den snuit eenige
verdroogde bladeren en de wortelvezels af en at het overige op.

„Ja,” zeide mijn kozak nadenkend, „het zijn echte dieren; maar zoo iets
merkwaardigs heb ik in mijn geheele leven nog niet gezien.”

De geboorteplaatsen der wilde olifanten zijn de wouden van Indië, het

Achter-Indische schiereiland, Ceylon, Sumatra en Borneo. Een ander
soort wordt in Afrika gevonden. Zij leven in kudden, meestal van dertig
of veertig, en elke kudde vormt een staat op zichzelf. Het opperhoofd is
een volwassen mannetje, met groote, sterke stoottanden, aan wien al
de andere gehoorzamen en dien zij slechts met de grootste
onderdanigheid naderen. Op den zwerftocht door de wouden of op de
vlucht is echter een wijfje steeds de leidster der kudde en bepaalt de
snelheid, al naar de snelheid, waarmede de jongen kunnen loopen.
Reuk en gehoor zijn bij de olifanten zoo fijn ontwikkeld, dat hij een
vijand op den grootsten afstand speurt en het is volkomen doelloos, een
kudde olifanten van de windzijde te willen naderen. Mijlen ver hooren zij
het getrompet hunner soortgenooten en verstaan het heel precies, want
de olifanten hebben verschillende tonen om welzijn of verdriet,
waarschuwing of lokking, vrees of woede uit te drukken. Breken zij ten
aanval door het kreupelhout, dan schalt het geluid gillend als een
trompet uit hun snuit.

De snuit is hun gevoeligst en nuttigst lid. Hij is buitengewoon beweeglijk

en buigzaam en bestaat uit 40000 gedeeltelijk lang uitgerekte,
gedeeltelijk ringvormige spieren. Daarmede rukken zij de takken van de
boomen, schillen handig de bast af, rollen de bladeren tot een bal ineen
en steken dien in den muil. Hun bewegingen zijn langzaam en log en
hun kleine oogen zijn zonder eenige uitdrukking, alsof zij geen aandacht
schonken aan de omgeving. Gedurende de warme uren van [179]den
dag gaan zij liggen, of rusten staande op hun ronde, plompe pooten.
Met den snuit zuigen zij het water op en sproeien het in hun muil.

Als een kudde wilde olifanten verschrikt wordt, slaat zij ijlings op de
vlucht. Meestal volgt ze oude, uitgetreden paden door het kreupelhout,
maar ook als nieuwe gebaand moeten worden, gaan de dieren, als de
ganzen, met opgerolden snuit achter elkaar, opdat de eersten den weg
banen. Het dichtste struikgewas van bamboesriet versplintert als glas
onder hun gewicht en langs hun zijden kraken de geknakte takken en
neergetrapte stammen. De grijs-roode jongen loopen tusschen de vier
pooten der moeder, en deze passen zorgvuldig op, dat zij hun jongen
niet trappen. Snelstroomende rivieren zijn voor de olifanten geen
hinderpaal; zij gaan rustig in het water en als zij geen grond meer
voelen zwemmen zij; de geheele kudde laat zich op den stroom
afdrijven, maar nadert daarbij gelijkmatig den anderen oever. Tegen hun
borst kabbelt het water als tegen een stoomboot. De pasgeboren
jongen worden door de moeder onder het zwemmen met den snuit
ondersteund; de grootere klimmen op haar rug. Zoodra de dieren grond
hebben, heffen hun zwarte ruggen zich uit het water en dan gaat het in
langzamen draf door nieuw struikgewas heen.

Olifanten.

Stooten zij op bewoonde streken, groote open plekken in het woud,

waar de Hindoes hun akkers hebben, dan is het voor de inboorlingen
dikwijls moeilijk zich tegen de dieren te verweren. Want bebouwde
akkers zijn hun heerlijkste weide. Bij aanplantingen, die dikwijls worden
bezocht door kudden olifanten staan daarom voortdurend wachters, die
met trommels geraas [180]maken, schreeuwen en razen, en als dat niet
helpt groote stapels bamboesriet aansteken, om de dieren op de vlucht
te jagen. Dikwijls kennen de olifanten deze list reeds en laten zich niet
storen. Overigens zijn het goedhartige, vreedzame en schuwe dieren,
die zich zoo gauw mogelijk uit de voeten maken als zij onraad
bespeuren, zij zijn daarom niet gevaarlijk voor de menschen, maar de
mensch is hun ergste vijand.

Men vangt in Indië de wilde olifanten, temt ze en richt ze af voor den

arbeid. Gewoonlijk bedient men zich van tamme olifanten om de wilde
te naderen. Handige vangers verbergen zich zoo goed als het gaat op
den rug van hun tamme dieren en jagen ze naar een kudde van hun
wilde verwanten. Zoodra een volwassen mannetje van zijn kudde is
gescheiden, grijpen de jagers het van alle kanten aan, houden het bezig
en maken het bang om het zoo te verhinderen met z’n makkers te
ontvluchten en om het af te matten. Het kan tweemaal vier en twintig
uur duren, voordat het zoo afgemat is, dat het zich onverschillig voor
zijn verder noodlot moet nederleggen. Dan glijden de Indiërs snel van
hun tamme dieren af, binden den afgematten olifant riemen om de
achterpooten en binden hem dan aan den naastbijzijnden boom vast.

Op Ceylon zijn er zelfs buitengewoon handige vangers die met hun

tweeën en zonder hulp van tamme olifanten hun buit opzoeken. Zij
volgen een gevonden spoor, door bosschen en kreupelhout, weten
precies den ouderdom van elk spoor, het getal van de hier
doorgetrokken olifanten en de snelheid van hun gang. Het geringste
teeken aan den weg, dat een vreemdeling nooit zou opmerken geeft
hun aanwijzingen, en als zij de kudde hebben bereikt, volgen ze haar
geruischloos, als schaduwen sluipen zij langs de paden in het woud zoo
voorzichtig en zacht voort als een luipaard, zij raken nooit een ritselend
blad, of een krakenden tak, zoodat de olifanten ondanks hun fijnen reuk
en scherp gehoor geen vermoeden van hun nabijheid hebben. In het
diepst van het woud, waar de olifanten slechts langzaam voortkunnen,
komen zij nader, werpen een lus van ossenlederen riemen voor de
achterpooten van hun slachtoffer en trekken ze op het juiste oogenblik
aan. Als de olifant het gevaar bemerkt en zich met woeste
trompetstooten tot den aanval gereed maakt, dan glippen de vervolgers
als boschmuizen door het kreupelhout, maar komen spoedig weer terug
om de lussen steeds weer te versterken, totdat de olifant vast zit.

In Indië vangt men ook wel heele kudden olifanten opeens, en deze
jacht is wel het meest grootsche en wonderbaarlijkste, [181]wat men zich
van jagen kan voorstellen. Vele honderden inboorlingen worden
opgeroepen en zooveel tamme olifanten als maar mogelijk is. Zoodra
de plek bekend is, waar zich de kudde, misschien uit honderd dieren
bestaande, bevindt, wordt er rondom een keten van verscheidene
kilometers omvang gemaakt en zoo snel en zacht mogelijk een heining
van bamboesriet opgesteld. Na ongeveer tien dagen worden de
olifanten onrustig en beproeven door te breken, maar waarheen zij zich
ook keeren, overal worden zij met kreten en geroep, schoten en
zwaaiende, brandende fakkels ontvangen. Eindelijk schikken zij zich in
hun lot en blijven in het midden van den kring staan, waar zij het minst
gehinderd worden.

Intusschen heeft men van vier meter hooge palen een sterke afsluiting
gemaakt van hoogstens 50 meter middellijn. De vier meter breede
ingang kan door een groote valdeur in een oogenblik afgesloten worden
en van de posten der deur loopen twee lange planken heiningen, die
naar buiten steeds verder van elkaar verwijderd zijn. Nu nadert de
groote kring van drijvers de kudde meer en meer, en jaagt ze, onder
geraas en geschreeuw, in deze breede, steeds nauwer wordende gang
en daar de olifanten geen anderen weg vrij vinden, stormen zij in de
stevige omheining, de deur valt achter hen dicht en zij zijn in den val
gevangen. Zij beproeven de omheining wel te vernielen, maar deze is te
sterk, en de drijvers jagen ze van buiten af steeds weer terug.

Nu laat men de dieren acht en veertig uur met rust, en dan begint pas
het gevaarlijkst en moeilijkste deel van de jacht. De ervarenste en
handigste vangers rijden op goed-gedresseerde, tamme olifanten de
afsluiting binnen; zij zijn handig als katten en bij al hun vermetelheid
toch zeer op hun hoede. De tamme olifanten zijn van strikken voorzien,
waaraan de ruiter zich vasthoudt en, als hij wordt aangevallen, zich laat
afglijden. Deze rijdieren worden door hun heer met een kleinen ijzeren
prikkel voor- of achterwaarts, rechts of links gestuurd. Zoo nadert de
ruiter een der wilde olifanten. Als deze tot den aanval overgaat, is
dadelijk een tweede tamme olifant ter plaatse, die hem met zijn
stoottanden bewerkt. Op het juiste oogenblik werpt de ruiter zijn
slachtoffer den strik om den kop, de tamme olifant helpt met zijn snuit
den strik goed leggen en het andere einde wordt om den stam van een
boom geknoopt. Dan laat de ruiter zich op den grond neer en legt het
dier een tweede en derde lus om de achterpooten. Nu is het
onschadelijk gemaakt en rukt en trekt vergeefs aan zijn boeien. Andere
ruiters hebben intusschen eveneens zijn wilde neven gebonden. [182]

Dan worden de gevangenen, den een na den ander uit de afsluiting

geleid en in het bosch aan boomen vastgebonden. Hier moeten ze zich
eerst geruimen tijd aan het gezelschap van menschen en der tamme
olifanten gewennen en pas wanneer vrees en wildheid geheel zijn
geweken, brengt men ze naar de dorpen, waar ze worden gedresseerd
om in den dienst van hun heeren te werken.

Het is een aardig gezicht de tamme olifanten bij hun werk te zien. Zij
dragen hout voor het bouwen en balen koopwaar op de landwegen en
zijn overal, waar men groote kracht noodig heeft, in vrede en in oorlog
een nuttige hulp.

In de grijze oudheid bestond een Indisch leger uit vier afdeelingen:

olifanten, krijgswagens, ruiterij en voetvolk. Den eersten keer, waarop
Europeesche krijgers olifanten op het slagveld ontmoetten, was in het
jaar 331 voor de geboorte van Christus, toen Alexander de Groote,
koning Darius bij Arbela overwon; en toen de koning der Macedoniërs
over den Indus was getrokken, had hij in het jaar 327 aan den oever
van den Hydaspes een harden strijd met de krijgsolifanten van koning
Porus te doorstaan, die als zekere dekking voor het vijandelijke voetvolk
dienden. Maar de Macedoniërs wisten zich te helpen, zij mikten met hun
speren en strijdbijlen op den snuit en de hielen der olifanten en deze
geraakten door pijn in zulk een woede dat zij allen, zonder onderscheid,
vertraden, in de allereerste plaats de eigen krijgslieden van Porus, die
tusschen hen waren ingemetseld en niet konden ontkomen. Toen
Alexander na zijn sprookjesachtige overwinning naar Babylon
terugkeerde, zette hij aan zijn intocht een bijzonderen luister bij door
een reeks Indische olifanten. Als een zinnebeeld van onbegrensde
macht stonden zij later steeds vastgebonden om zijn tent en zijn troon
en toen hij gestorven was gingen rijk met gouden ketenen en Indische
doeken behangen olifanten met den lijkstoet mede. De praalwagen,
waarop de sarcophaag van Alexander naar Egypte werd gebracht was
met beelden van Indische olifanten versierd.

In het jaar 1398 ging de groote Tartarenkoning Timur de Lamme over

den Hindoekust en stiet voor Dehli op den koning van Hindostan. Deze
had in zijn leger honderdtwintig met pantserhemden bekleede olifanten
en aan hun slagtanden waren sabels en vergiftige speren bevestigd; op
hun rug droegen zij torens met boogschutters. Maar Timur joeg hen
kudden wilde buffels met brandende fakkels aan de horens tegemoet,
zoodat de olifanten schuw werden, rechtsomkeert maakten en [183]de
Indische troepen in verwarring brachten. Toen Timur naar huis
terugkeerde, bracht hij vijf en negentig olifanten mede en deze sleepten
de steenen voor den bouw van zijn prachtige grafmoskee, waarvan de
meloenvormige koepel nog heden ver uitsteekt boven de stad
Samarkand in Turkestan.

De groot-mogol Dschahangir bezat niet minder dan 12000 olifanten, en

toen Nadir Schah in het jaar 1739 Dehli en den pauwentroon veroverde,
moest zijn leger tegen 2000 olifanten strijden. De buitgemaakte
schatten liet hij op 10.000 kameelen, 7000 paarden en 500 olifanten
naar Perzië brengen en twaalf van de laatste schonk hij den sultan in
Konstantinopel.

Ook in de mythologie der Indiërs speelt de olifant een gewichtige rol.

Volgens de voorstelling der Hindoes rust de wereld op den rug van acht
groote olifanten, die naar de acht windrichtingen zijn gekeerd. Indra, de
God van de lucht en het onweer wordt rijdend op een olifant afgebeeld
en Ganescha, de God der wijsheid en wetenschap, heeft een olifanten
kop.

Zoo gaat de olifant door de wereldgeschiedenis en neemt deel aan den

strijd der menschen en aan haar werk.

In onze dagen, dienen de olifanten voornamelijk om den glans van

Indische vorstenhuizen en nationale feesten te verhoogen. De
Maharadscha’s van Indië zijn steeds goed voorzien van olifanten voor
de tijgerjacht en om te rijden. Bij feestelijke gelegenheden mogen deze
paradedieren nooit ontbreken en oude, goed gedresseerde olifanten die
een deftige, koninklijke houding weten aan te nemen, worden duur
betaald.

Vaak had ik gelegenheid, als gast van Indische vorsten uitstapjes te

maken op den rug van een olifant. Men klimt er met behulp van een
ladder op en vindt boven een gemakkelijk zadel dat bijna op een
leuningstoel gelijkt, en met rugleuning, voetenplank en zonnedak is
voorzien. Maar ik heb ook wel zonder zadel gereden; had dan niets
anders onder mij dan een dikken, rooden deken, met gouden
borduursels en kwasten en een soort handvatsel om mij aan vast te
houden. De bestuurder zit op den nek van het rijdier en ment het met
een ijzeren prikkel.

Als Indische vorsten of de vice-koning zelf op de tijgerjacht gaan

gebeurt dit altijd met een groot aantal olifanten. Deze vormen een
grooten kring rondom het moeras, waarin de tijger zich verschuilt en
naderen steeds meer het middelpunt, totdat zij eindelijk een dichten
muur vormen. Gelukt het den tijger door een gat in den keten te
ontsnappen, dan verscheurt hij dikwijls een der drijvers, die te voet
gaan. Maar voor den berijder [184]van den olifant wordt hij zelden
gevaarlijk, want hij verkiest langs den grond te sluipen, als hij van alle
kanten wordt opgejaagd. Heeft men hem eindelijk gedwongen, het
kreupelhout te verlaten, dan valt hij onder de goed gemikte schoten der
jagers.

Toen de nu gestorven koning van Engeland in 1903 tot keizer van Indië
werd gekroond, hadden er groote feestelijkheden in Dehli plaats, aan
welker voorbereiding verscheiden jaren werd gewerkt. Een bepaalde
wedijver ontbrandde onder de vele Indische vorsten voor de ontplooing
van pracht en rijkdom. Voor Dehli werd een nieuwe feeststad gebouwd
van reuzengroote tenten, met woningen, straten en marktpleinen, om na
enkele dagen weer van den aardbodem te verdwijnen en op den dag
van het kroningsfeest ging een der schitterendste optochten, die de
wereld ooit heeft gezien, door de straten van Dehli. Voorop reed de
hertog van Connaught, als vertegenwoordiger van zijn koninklijken
broeder, die zelf niet aanwezig was, en de vice-koning, lord Curzon, met
zijn jeugdige gemalin, op hooge olifanten; haar zadel geleek een
gouden tempel met een koningstroon, en daarop volgden alle
regeerende vorsten en Maharadscha’s van Indië in gewaden van
goudbrokaat en bezaaid met edelgesteenten. De groote, waardige
olifanten droegen hun hooge heeren door het gewoel van vele
honderdduizenden Hindoes en Mohammedanen en boven de hoofden
der toeschouwers en door een bosch van lansen en geleken op groote,
wandelende kolossen, zoodat ze de indrukwekkendheid van den stoet
verhoogden. Hun lichaam verdween bijna onder kostbare, met goud en
zilver overladen, bont geborduurde zijden kleeden, en overal
schommelden gouden ketenen en kwasten; driepuntige doeken hingen
over hun voorhoofd omlaag, tot aan de vergulde, of met metalen
schubben overtrokken slagtanden. Rijk beladen met de schatten van
Indië, met goud en diamanten, zijden kleeden uit Benares, parelen van
de kusten van Bahrein en Ceylon, liepen zij met een waardigheid verder
alsof zij wisten, hoe onontbeerlijk zij zijn, als het er om gaat een
onuitwischbaren indruk te maken op de volkeren van Indië.

De wilde olifant moet honderdvijftig jaar oud kunnen worden, de tamme

zelden meer dan tachtig. Daar men heel zelden geraamten van
olifanten vindt, gelooven de Singhalezen in Ceylon, dat de olifanten hun
dooden begraven. In enkele streken meent men zelfs, dat zij onsterfelijk
zijn. Het waarschijnlijkst is, dat de oude olifant, als hij den dood voelt
naderen, een moeilijk te bereiken plek opzoekt in het diepste van het
woud, of aan [185]den rand van een moeras, waar hij zeker is,
ongestoord van het leven te kunnen scheiden.

Wie de tamme olifanten in Indië heeft gezien, moet ze liefhebben en

hun plichtgetrouwheid, goedigheid en geduld bewonderen. Als zij niet
werken, staan zij vastgepind op het plein of in het park onder het dicht
gebladerte der boomen; hun bewakers maken ze schoon, voeren ze en
brengen ze ’s morgens en ’s avonds naar de drinkplaatsen. Een ring
omsluit den eenen achterpoot en deze is met een ketting aan een paal
bevestigd; die massieve paal is geheel blank, want sedert tientallen
jaren heeft de olifant zijn dikke huid er reeds tegen geschuurd en in het
rond een diepe gleuf in den grond getreden. Misschien is zijn huidige
bewaker een kleinzoon van den man, die hem eens de vrijheid benam,
of een oud man, die reeds aan zijn kleinzoons toont, hoe tamme
olifanten behandeld moeten worden. Geslachten heeft zulk een olifant
voorbij zien gaan. Zou hij zich den tijd nog herinneren, toen hij in
ongebonden vrijheid met zijn kudde door de groote, donkere wouden
zwierf en aanmatigend het bamboesriet vertrad, dat zijn weg
versperde? Nu gehoorzaamt hij gedwee den bruinen man, wiens
borstkas hij met één trap van zijn poot zou kunnen verpletteren. Luistert
hij wel naar de lokkreten zijner vrije neven, als zij met opgeheven
snuiten trompettend door de bosschen stormen? Nu draagt hij het kleed
van een gevangene en wordt door andere gevangenen omgeven.
Misschien verlangt hij nog steeds naar bosch en vrijheid terug,
misschien hoopt hij nog steeds, eenmaal weer in gezelschap van vrije
stamgenooten, vrij de zon te kunnen begroeten, als ze over een vrij
Indië opgaat.
[Inhoud]
 44. De Koning van het struikgewas.

In de diergaarde te Calcutta loopt een geweldige koningstijger met

groote, geluidlooze passen op en neer. Zijn vel is roodbruin, aan de
zijden donker gestreept en bij de buik wit. Zijn bewegingen zijn
bewonderingswaardig zacht en buigzaam, als geschapen voor
sluipenden overval en sprong. Bij de wanden draait hij zich snel en
bevallig om, springt nu en dan vlug op de plank tegen den binnenmuur
en glijdt zijn hol binnen. Maar spoedig is hij er weer, springt op den
grond der kooi en begint opnieuw zijn heen en weer loopen. Naast mij
staan voor zijn kooi eenige koperkleurige Hindoes en twee blanke
missen uit Amerika, met den Baedeker in de hand. Maar de tijger let
[186]niet op ons. Zijn gele oogen, waarin een verterend vuur fonkelt,
kijken over onze hoofden naar de palmen en mangoboomen van het
park. „Was ik daar maar,” denkt hij, „hoe gemakkelijk sloop ik in het
duister van den nacht weg en terug naar de moerassen aan de delta
van den Ganges!”

Op een porceleinen plaat tegen de kooi staat: „Menschendooder. Deze

tijger heeft veertig menschen verscheurd.” Eindelijk geraakte hij in een
net of in een kuil en nu is de koning van het kreupelhout een levenslang
gevangene.

Naar de wijze van hun jagen en naar hun smaak, zou men drie soorten
tijgers kunnen onderscheiden, de eene leeft in de moerassen en
wouden van wild, de andere zoekt tam vee als buit, en de derde is
slechts met menschenvleesch te verzadigen! De laatste soort is tamelijk
zeldzaam. In het algemeen gaat de tijger voor laf door, evenals de
dieren der moerassen hem, zoo vreest hij de menschen.

Het meest verbreid is de tijger, die in de moerassen wilde zwijnen,

herten en antilopen najaagt; hij vergenoegt zich echter ook met kleinere
dieren en kan, als het moet, lang honger verdragen. Oude tijgers zijn
loomer en houden zich uit gemakzucht aan tam vee. In eenige streken
steelt de veetijger elken vijfden nacht een koe of een kalf en richt
daardoor natuurlijk groote schade aan. Hij is sterk genoeg om een dier,
dat 180 kilogram zwaar is, eenige honderden schreden door dicht
kreupelhout te sleepen, en zijn honger is pas door ongeveer 30
kilogram vleesch gestild. Als de tijger een stuk vee heeft gehaald, sleept
hij zijn buit, naar het dichtste riet en vreet zich zat. Onder den maaltijd
drinkt hij ook graag water en als hij genoeg heeft gaat hij nog eens naar
het water, alsof hij zijn mond wil spoelen. Daarna verstopt hij zich in
dicht en eenzaam kreupelbosch. Hij gaat op de zijde liggen, strekt zijn
vier pooten uit, en slaapt den ganschen dag, maar niet zoo vast, dat het
geringste kraken der struiken of van het riet, hem niet de ooren zou
doen spitsen. Zijn gehoor is ongelooflijk scherp ontwikkeld; op een
afstand van eenige meters hoort hij den kever langs een bamboeblad
klimmen, en hij kan alle verwijderde en nabijzijnde klanken van het
kreupelbosch juist onderscheiden. In z’n veilige schuilplaats beluistert
hij den tred van het vee, het grazen van het schaap en hoort hij op
verren afstand het zingen van den herder.

Den volgenden nacht komt hij langs hetzelfde spoor terug om de rest
van zijn maaltijd te halen, hij gebruikt altijd de wegen, waarlangs de
herders gaan. Deze gewoonte van hem kennen [187]de jagers, en als zij
hem met zoo min mogelijk gevaar te lijf willen, leggen zij een grooten,
ijzeren val op z’n weg, die zoo is samengesteld, dat spitse ijzeren
tanden boven den klauw samen klappen, zoodra de tijger in den ijzeren
ring stapt.

Als de tijger uitgeslapen is, staat hij op, kromt rug en staart als een kat,
rekt zich uit, zoodat de nagels van de voorste klauwen in de aarde
graven en geeuwt met wijd opengesperden muil en uitgestrekte, sterk
gespannen tong. Als hij diep adem haalt, is het alsof een dof gebrul
door het woud gaat. Hij schudt de aarde af, poetst zich schoon met de
tong en likt den grooten, stijven knevel. Daarna gaat hij zacht en
voorzichtig door het kreupelhout, met wijd geopende oogen die in het
donker als groene lichten schitteren. Het riet breekt onder zijn klauwen.
Een nachtuil huilt in een boom boven hem; een vos hoort hem komen
en staat dadelijk stil met opgeheven voorpoot.

Nu is de tijger het kreupelhout uit en sluipt onder de boomen door.

Dikwijls blijft hij luisterend staan en ademt zoo zacht, dat men het niet
zou hooren, ook al legde men het oor tegen zijn muil. Nu slaat hij een
pad in, dat naar de rest van zijn buit van gisteren voert. Maar dezen
keer leidt zijn weg naar den dood. Met den linkervoorpoot stapt de tijger
midden in den valring, de ijzeren tanden vallen samen en dringen boven
den klauw tot op het gebeente in het vleesch. Razend van schrik en pijn
springt het beest als een stalen veer in de hoogte, maar het kan den
klauw niet wegtrekken. Nu hurkt de tijger ineen, want hij vermoedt een
naderende hinderlaag. Menigmaal heeft hij uit zijn donkere
schuilhoeken, in het kreupelhout, de herders met hun kudden zien
trekken, en hij weet het, zij zijn zijn vijanden. Nu zullen zij hem
overvallen. Indien hij zijn leven wil redden, dan moet hij weg. Het bloed
druipt van den klauw, hij spant al zijn krachten in, de ijzeren tanden
laten niet los, maar hij kan den val meesleepen. Hij gaat achteruit en
trekt hem mede. De klauw wordt koud, het bloed druppelt langzamer en
hij lekt het met de tong af. Steeds dieper kruipt hij in het kreupelhout, en
hier ligt hij steunend en jammerend als de zon opgaat.

Nu weet de jager, dat zijn vijand vastzit, maar hij waagt het nog niet
hem te volgen. Het dier is in elk geval den dood gewijd, want het moet
verhongeren, omdat het ijzer hem verhindert op buit uit te gaan. Het
spoor van het ijzer is duidelijk genoeg en pas na verscheidene dagen
nadert de jager met gespannen geweer en te paard, om te kunnen
vluchten als het beest zijn laatste krachten tot den sprong verzamelt. Bij
zijn [188]nadering richt de uitgeputte tijger zich op; spieren en huid
rondom den geopenden muil zijn verwrongen, de oogen fonkelen groen
van haat en hij sist dreigend, want hij weet, dat zijn laatste uur is
gekomen. De schoten weergalmen in het bosch, en doodelijk getroffen
zinkt hij over het vangijzer neer.
In Midden-Azië waar ik de sporen van den tijger bij het Lop-nor en den
Tarim, dikwijls heb gezien, is hij niet zoo gevaarlijk voor de menschen,
maar in Indië zijn tijgers, die mijlen in den omtrek schrik en dood
verspreiden. Een volwassen tijger is gemeten van den neus tot het
einde der staart drie meter lang. De menschendooder is gewoonlijk een
tijgerin; misschien heeft eens een toeval haar tot dezen smaak
gebracht, of het was haar, toen zij jongen had, die zij niet graag alleen
liet, gemakkelijker herders, houthakkers, postboden enz. te overvallen,
nog liever vrouwen en kinderen, want dezen gaan ongewapend en bijna
naakt en hun huid is zachter. Als de tijger een mensch aanvalt slaat hij
hem de hoektanden in den strot, draait hem met de klauwen het hoofd
om, en breekt zoo zijn wervelkolom. Bij zijn sprong stoot hij een korten,
doffen, hoestachtigen klank uit, welke het weerloos slachtoffer het bloed
in de aderen doet stollen. Eenige jaren geleden doodde men een
tijgerin, die 132 menschen, mannen, vrouwen en kinderen, had
opgegeten; een andere verscheurde er 127. In het jaar 1886 zijn in
Indië bijna 1000 menschen ten offer gevallen aan deze wildste en
bloeddorstigste van alle roofdieren, en 1400 tijgers werden door
menschen gedood. Geheele dorpen werden verlaten, als zich in de
nabijheid een menschendooder had gevestigd, die op vastgestelde
tijdstippen een slachtoffer haalt. Men verlegt wegen en voetpaden, voor
zulke beesten en waagt zich slechts, sterk gewapend en in grooten
getale in het bosch. De bevolking van zulke dorpen zweeft voortdurend
in doodsgevaar. Als een alleen zijnde jager plotseling tusschen de
grashalmen het gestreepte ondier op den loer ziet liggen, heeft hij geen
tijd meer zijn geweer op te heffen en te mikken. Daarom jaagt men
liever op den tijger van den rug van een olifant, vanwaar men het
kreupelhout beter kan overzien, neemt groote voorzorgsmaatregelen,
en roept een menigte menschen en honden op. Een goede hulp voor de
jagers zijn de kraaien en kleine vogels, die door angstig geschreeuw
voor het naderend ondier waarschuwen. Maar de beste speurders zijn
de apen, want zij razen en schreeuwen en schudden de takken, als een
tijger onder hun boom sluipt.
De moedigste tijgerjager, dien ik ooit heb ontmoet, was de
[189]Engelsche generaal Gerard in Indië, hij waagde zich geheel alleen
met zijn geweer met dubbelen loop in de kreupelbosschen en de
tijgerjacht was zijn lievelingssport hij sprak er over alsof het de
eenvoudigste zaak ter wereld was. Hij maakte verre reizen om met zijn
kogel een dezer roofdieren te vellen, dat de menschen in het een of
ander dorp verontrustte. Hij placht de tijger in zijn eigen schuilhoeken
op te zoeken en kroop als het moest, op handen en voeten door de
struiken. Bukte de tijger zich, zijn krachten voor den sprong
verzamelend, dan mikte hij met ongelooflijke koelbloedigheid op het
hart van het dier en nooit miste hij zijn doel al had hij den tweeden
patroon ook steeds in reserve. Op deze moedige en gevaarlijkste
jachttochten had hij alleen 216 tijgers gedood.

Veel veiliger is de jager natuurlijk als hij list te baat neemt. Zulk een
jacht heeft een Engelschman mij eens beschreven. Vroeg in den
morgen had een tijger een koe gehaald, maar geen tijd gehad zich zat
te eten, en nadat hij zijn buit in het struikgewas had verborgen, ging hij
naar zijn schuilplaats om gedurende den dag te slapen. Het was dus
zeker, dat hij den volgenden nacht zou terugkeeren. De jager bond nu
in de nabijheid der doode koe, een os aan een paal en verborg zich drie
meter boven den grond tusschen de takken van een boom, die de paal
overschaduwden.

Te vijf uur in den namiddag nam hij zijn plaats in; de zon ging onder, de
schemering kwam en de nacht brak aan. Maar de maan verspreidde
eenig licht. Diepe stilte heerschte in het rond, de os stond te slapen, en
de jager wachtte, zonder geluid te maken in zijn schuilhoek.

Daar klonk in de verte een dof, schor geluid, daarna werd het weer stil.
Spoedig toonde de os de grootste onrust, en de jager waagde het ook
ternauwernood adem te halen, want hij had het roofdier reeds
opgemerkt, het zat eenige schreden verwijderd, en staarde
onafgebroken naar den os, die zoo ver was teruggeweken als het touw
hem toeliet. Geruimen tijd zat de tijger onbeweeglijk, alsof hij een
hinderlaag speurde; het was zoo doodstil, dat hij het kloppen van het
hart van den jager en den os moest hooren. Geen blad bewoog zich, de
maan scheen nu helder, maar de dampen van den Indischen nacht
lagen zwaar op den aardbodem. De jager verkeerde in een
koortsachtige opwinding.

Nu richt de tijger zich op en gaat even geluidloos, als hij is gekomen op

den os toe. Daar zijn slachtoffer gebonden is, kan hij den sprong
wagen. Hij is nu nog slechts een voet breed [190]verwijderd,—daar heft
de jager zijn geweer met dubbelen loop op en mikt. Het geringe geluid
is voldoende, om den tijger te waarschuwen. Alsof hij getroffen werd
door een electrischen schok bukt hij zich, richt zijn oogen naar den
boom, en zou onmiddellijk in de struiken zijn verdwenen indien de
eerste kogel hem niet had gedood. De geredde os begon nu een
waanzinnigen vreugdedans rondom zijn paal en sprong met elke rondte
over den dooden roover!

Tijger (Tibetaansche teekening.)